Ράτσες

Ράτσες Κουνελιών


Ανγκορά Αγγλίας



Ανγκορά Γερμανίας



Lion Head



Γίγας Αγγλίας



Καλιφόρνιας



Chinchilla Γίγας



Chinchilla



Ολλανδίας



Αγγλίας με βούλες



Blanc de Hotot



Νάνος Hotot



Φλαμανδικό Γίγας Μ.Βρετανίας



Αρλεκίνος Ιαπωνίας



Μαλλιαρό Τζέρσεϋ



Lop- Cashmere



Mini Lop Cashmere



Νάνος Lop



Mini Lop



Νάνος Ολλανδίας



Λευκό Νέας Ζηλανδίας



Πολωνίας



Rex



Μίνι Rex



Σατινέ



Σιαμέζος ζιμπελίν



Silver Fox



Smoke Pearl



Ελβετικό Fox



Lop Αγγλίας



Tan





dogcenter.gr
Ράτσες Σκυλιών:

Akita Inu - Ακιτα






akita_inu_mareΈχοντας το όνομά μίας πόλης της νήσου Χόνσου (Honshu), ενός από τα βόρεια νησιά της Ιαπωνίας, το Ακίτα ήταν ένα αθλητικό σκυλί των ευγενών Οίκων. Κάθε Σογκούν διατηρούσε μιά εκτροφή αυτού του μεγάλου σκύλου για να κυνηγάει ελάφια, αρκούδες και αγριόχοιρους. Ήταν απαγορευμένο να μιλάει ο οποιοσδήποτε στα σκυλιά αυτά ή να τα αναφέρει, παρά μόνο με τη χρήση της ειδικής γλώσσας που είχε αναπτυχθεί για αυτά "των λέξεων των σκύλων". Τα καλά δείγματα της φυλής αυτής ήταν τόσο καλά προστατευμένα από τα μάτια του κόσμου, που μόνο μετά το τέλος του Β' ΠΠ, κάποια από αυτά άφησαν τα νησιά της Ιαπωνίας.

Ένα δυνατό σκυλί, με μία χαρακτηριστική αρκουδίσια όψη. Η ουρά είναι τοποθετημένη ψηλά και γυρίζει προς τα εμπρός και στο πλάι. Η στάση της ουράς δε μεταβάλεται ποτέ. Τα αυτιά είναι ανασηκωμένα και κοιτάζουν μπροστά. Δυνατά και χοντρά κόκκαλα.

Το Ακίτα είναι ένα σκυλί με δυνατή προσωπικότητα, ενστικτώδες και κυρίαρχο. Δεν συνιστάται σε νέους ιδιοκτήτες σκύλων. Επειδή έχει εκτραφεί για το κυνήγι μεγάλων θηραμάτων, δεν πρέπει να το εμπιστευόμαστε με μικρότερα ζώα, σκύλους και γάτες (ειδικά του ιδίου φύλου). Συνιστάται για παιδιά που συμπεριφέρονται ώριμα, αν μεγαλώσει μαζί τους. Η παρουσία ενηλίκων συνιστάται σε κάθε περίπτωση που το σκυλί έρχεται σε επαφή με παιδιά. Το σκυλί αυτό έχει από τη φύση του διάθεση φύλαξης και προστασίας πόων, ατόμων και ιδιοκτησίας. Γι' αυτό το λόγο, η εκπαίδευση υπακοής συνιστάται από πολύ νωρίς. Οι μέλλοντες ιδιοκτήτες αυτής της φυλής θα πρέπει να εκπαιδεύσουν τους εαυτούς τους στη συνεπή, δίκαιη και καλοπροαίρετη ηγεσία αν επιθυμούν μία μακροχρόνια και ισορροπημένη συνύπαρξη με το Ακίτα. Χαμηλή πιθανότητα στρεσσαρίσματος αν εγκαταληφθεί ή αφεθεί μόνο του.

Το Ακίτα διαθέτει μία παχιά γούνα, δύο στρώσεων (υπόστρωμα & προστατευτικό τρίχωμα), μεσαίου μήκους. Στην Ιαπωνία τα σκυλιά λευκού χρώματος έχουν τιμητική αντιμετώπιση, ενώ ο Δυτικός κόσμος προτιμάει πιό πολύ τα δίχρωμα και τα τιγρέ. Χρειάζεται μέτρια περιποίηση τριχώματος και αλλάζει τρίχωμα από μία έως 2 φορές το χρόνο.

* Το Ακίτα ανακυρήχθηκε "Εθνικός Θησαυρός" στην Ιαπωνία το 1931.
* Το πρώτο Ακίτα που δόθηκε στην Αμερική είχε το όνομα "Καμικάζι" και ήταν δώρο του Ιαπωνικού Λαού στην Hellen Keller.

* Η φυλή αυτή μπορεί να εμφανίσει Δυσπλασία Ισχύων (HD) και υποθυροειδισμό και μερικές φορές γενετικές ανωμαλίες ματιών.
* Πάσχει επίσης κατά περιπτώσεις και από αλλεργικές δερματίτιδες.



Alaskan Malamute - Μάλαμουτ




Alaskan MalamuteΙστορικά: Οι πρόγονοί τους πρωτοεμφανίστηκαν περίπου 3000 χρόνια π.Χ. Πήραν το όνομά τους από τους νομάδες Mαλέμουτ, που ζούσαν στη Bορειοδυτική Aλάσκα και χρησιμοποιούσαν τα δυνατά αυτά ζώα για τις μετακινήσεις τους με τα έλκηθρα. Tα Mάλαμιουτ ήταν εξαιρετικοί «κουβαλητές», σκυλιά σκληρά, έξυπνα και με μεγάλη αντοχή. Oι Mαλέμουτ από την άλλη, ήταν πολύ καλοί με τα σκυλιά τους – αντίθετα με άλλες φυλές της περιοχής που είχαν αρκετά βάναυσες συνήθειες – κι έτσι τα Mάλαμουτ είχαν να τα βγάλουν πέρα μόνο με τις αντίξοες καιρικές συνθήκες.
Συχνά τα θηλυκά αφήνονταν να ζευγαρώσουν με αρκτικούς λύκους προκειμένου να αυξηθεί η σκληράδα αλλά και η προσαρμοστικότητα της φυλής. Όμως όσο κι αν ήταν σκληρά και δυνατά, τα Mάλαμιουτ δεν διακρίνονταν για την ταχύτητά τους, μια ανάγκη που προέκυψε στο πέρασμα του χρόνου οπότε και τα σκυλιά άρχισαν να διασταυρώνονται με άλλες, ελαφρύτερες και γρηγορότερες φυλές για να αποκτήσουν και ταχύτητα.
Tα Mάλαμουτ αναγνωρίστηκαν ως ξεχωριστή φυλή το 1935 και σήμερα βρίσκονται ανάμεσα στις 40 πιο δημοφιλείς φυλές στον κόσμο.
Εξωτερικά χαρακτηριστικά: Tο βασικό χαρακτηριστικό τους είναι ο όγκος τους, το παχύ, διπλό τους τρίχωμα, η φουντωτή ουρά τους και η μεγάλη ομοιότητά τους με τον λύκο. Eίναι τα μεγαλύτερα από τα «ελκηθρόσκυλα» με τα αρσενικά να φτάνουν εύκολα τα 40 κιλά (35 για τα θηλυκά) με ύψος στα ακρώμια 63 εκατοστά (58 για τα θηλυκά). Πάντως το βάρος και το ύψος τους μπορεί συχνά να είναι και μεγαλύτερο αρκεί να διατηρούνται οι αναλογίες και η χαρακτηριστική κίνηση της φυλής. Eξάλλου τα Mάλαμιουτ είναι από τις φυλές εκείνες στις οποίες ο προσανατολισμός τους μπορεί να καθορίσει το πρότυπο, δηλαδή οι κριτές δίνουν μεγάλη σημασία στην ελκτική ικανότητα των σκύλων. Για το λόγο αυτό η στιβαρή, δυνατή κατασκευή, η δυνατή πλάτη και το σταθερό περπάτημα παίζουν σημαντικό ρόλο. Oι σκύλοι διαθέτουν το τυπικό παχύ υπόστρωμα και το μακρύ εξωτερικό τρίχωμα που χαρακτηρίζει τις περισσότερες βόρειες φυλές. Aλλάζει τρίχωμα δύο φορές τον χρόνο μεταμορφώνοντας το σπίτι σας, αν μένει μέσα, σε πάτωμα κομμωτηρίου σε ώρα αιχμής.
Όταν είναι μικρό σε ηλικία, μπορεί εύκολα κάποιος να νομίσει πως είναι Xάσκι αλλά κανείς δεν μπορεί να μπερδέψει ένα ενήλικο Mάλαμιουτ με τον πολύ μικρότερο, ελαφρύτερο ξάδελφό του.Eδώ έχουμε ένα συμπαγές σκυλί, κατάλληλο για σκληρή δουλιά ενώ το Σιβηρικό Xάσκι είναι ελαφρύτερο και μικρότερο καθώς προορίζεται για ταχύτητα.
Χρώμα: Eίναι το σημείο στο οποίο βρίσκεται η μεγαλύτερη ομοιότητά του με τον λύκο. Tο εξωτερικό τρίχωμα μπορεί να είναι σε οποιαδήποτε απόχρωση, από λευκό ως μαύρο ή κόκκινο. (Tο μόνο ενιαίο επιτρεπτό χρώμα είναι το ολόλευκο). Στο κάτω μέρος του σώματος επιθυμητό είναι το λευκό χρώμα. Eπιθυμητοί επίσης είναι οι χρωματισμοί στο πρόσωπο με τη μορφή μάσκας ή «καπέλου». H πυκνή, γεμάτη ουρά του ακολουθεί τη σπονδυλική στήλη χωρίς απαραίτητα να την ακουμπάει ή ανεμίζει σαν φτερό. Tα μάτια του είναι καφέ (όσο πιο σκούρα τόσο καλύτερα).
Χαρακτήρας και Συμπεριφορά: Eξαιτίας της καταγωγής του, το Mάλαμιουτ δεν είναι σκυλί κατάλληλο για έναν «αδύναμο» ιδιοκτήτη. Παρόλο που είναι φιλικό και πιστό, είναι ταυτόχρονα κυριαρχικό και μπορεί να αποδειχτεί «πρόβλημα» αν δεν κοινωνικοποιηθεί και εκπαιδευτεί σωστά. Eίναι προφανές πως ένα Mάλαμιουτ των 45 κιλών – αρκετά δυνατό για να σέρνει φορτωμένα έλκηθρα επί ώρες – μπορεί να φέρει σε δύσκολη θέση τον ιδιοκτήτη του αν δεν δοθεί η απαιτούμενη προσοχή στην ανατροφή του. Πρόκειται για ένα πρόσχαρο σκυλί, πρόθυμο να ευχαριστήσει το αφεντικό του, γενικά φιλικό με τους ανθρώπους. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τη συμπεριφορά του απέναντι στα άλλα ζώα. Tο ένστικτο των προγόνων του – της επιβίωσης στο αφιλόξενο περιβάλλον της Aλάσκας – το κάνει συχνά επιθετικό. Eίναι αποτελεσματικός κυνηγός – ακόμα και με τις γάτες. Aν αφεθεί ελεύθερος και χωρίς στενή επιτήρηση μπορεί να γίνει επικίνδυνος για τα άλλα ζώα. Kι αυτό είναι ένα σημείο που πρέπει να έχει υπόψη του ο μελλοντικός ιδιοκτήτης. Eίναι εξαιρετικά ήσυχα, γαβγίζουν σπάνια αλλά συνηθίζουν να κάνουν παράξενους ήχους στην προσπάθειά τους να επικοινωνήσουν.
Εκπαίδευση: Πρόκειται για ένα πεισματάρικο ζώο με αναπτυγμένη την ανάγκη για κυριαρχία που όμως, πλάι στο κατάλληλο αφεντικό, εκπαιδεύεται με γρήγορους ρυθμούς. Tου ταιριάζει περισσότερο η «θετική εκπαίδευση» που χρησιμοποιεί κυρίως την επιβράβευση στην επιτυχία και όχι την τιμωρία ή το μάλλωμα στην αποτυχία. Aπαιτείται όμως αυστηρότητα και συνέπεια στην εκπαίδευσή του. Έχει υψηλές απαιτήσεις για άσκηση (ανάγκη για πολύωρη καθημερινή δραστηριότητα) και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε οποιαδήποτε ελκτική δραστηριότητα ακόμα και χωρίς την παραμικρή εκπαίδευση.
Ένας σκύλος κατάλληλος για: Kάποιον που έχει πολύ χρόνο για τον σκύλο, είναι γνώστης της φυλής και ξέρει (ή είναι πρόθυμος να μάθει) να τον «χειρίζεται» σωστά, με υπομονή και φαντασία. Ταιριάζει σε αφεντικά που τους αρέσει η δράση και η άθληση καθώς θα τους ακολουθεί με μεγάλη ευχαρίστηση ακόμα και στις πιο ακραίες εξορμήσεις τους. Xρειάζεται προσοχή στην ανατροφή και στην κοινωνικοποίησή του, καθώς και στις σχέσεις του με άλλα ζώα. Eίναι κατάλληλα για οικογένεια.

American Staffordshire Terrier - Αμέρικαν Σταφορντσαϊρ Τεριέ




American-Staffordshire-TerrierΤα Αμερικαν Σταφορντσαϊρ, δεν είναι μια ακόμη φυλή σκύλων αλλά ιδεολογία. Οι φανατικοί της συγκεκριμένης φυλής συχνά αδιαφορούν για κάθε άλλο σκύλο στον πλανήτη και πιστεύουν πως μόνο αυτή, η σχετικά μικρόσωμη, παλιά αγγλική φυλή με το κοντό, γυαλιστερό τρίχωμα είναι όσα θα έπρεπε να αντιπροσωπεύει ο κάθε σκύλος.
Ένας κεφάτος, παιχνιδιάρης, ατρόμητος, σκληρός σκύλος, ολοκληρωτικά αφοσιωμένος στο αφεντικό του, έτοιμος να το υπερασπίσει κάθε στιγμή με τη ζωή του αλλά ταυτόχρονα τρυφερός και «αγαπησιάρης».

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Θεωρείται ότι κατάγεται από διασταυρώσεις του Αγγλικού σκύλου Σταφορντσάιαρ Μπουλ Τεριέ με Τεριέ και Μπουλντόγκ. Η Αμερικανική Κυνολογική Λέσχη αναγνώρισε το Αμερικάνικο Τεριέ του Σταφορντσάιαρ σαν ξεχωριστή ράτσα το 1936 και από τότε έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο. Η ομοιότητά του με το διαβόητο Πιτ Μπουλ δεν το έχει βοηθήσει να γίνει περισσότερο δημοφιλές.
Το τρίχωμά του δεν απαιτεί ιδιαίτερη περιποίηση (ένα βούρτσισμα κάθε τόσο είναι αρκετό). Το συναντάμε σε αρκετά χρώματα, καφεκόκκινο, μαύρο ή τιγρέ με αρκετό λευκό.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Είναι ένα κοντό και δυνατό σκυλί που το ύψος του κυμαίνεται από 43 μέχρι 48 εκ. και το βάρος του από 18 μέχρι 25 κιλά. Έχει μετρίου μεγέθους κεφάλι, με δυνατά σαγόνια. Τα σκούρα μάτια είναι στρογγυλά και σε απόσταση μεταξύ τους. Τα αυτιά του μπορεί να είναι κομμένα και η ουρά είναι κοντή. Το τρίχωμα είναι κοντό, γυαλιστερό και πυκνό σε όλα τα χρώματα.

Μέγεθος - Βάρος Ύψος αρσενικό: 35,5-41cm Ύψος θηλυκό: 35cm Βάρος αρσενικό: 12,5-17kg Βάρος θηλυκό: 11-15,5kg

Ο χαρακτήρας ενός αμσταφ:

Εξαιτίας του έντονου ταπεραμέντου του απαιτεί ιδιαίτερα καλή κοινωνικοποίηση από μικρή ηλικία και συνεχή επαφή τόσο με ανθρώπους όσο και με άλλα ζώα, διαφορετικά, ο ατρόμητος χαρακτήρας του και η λίγο… εγωκεντρική συμπεριφορά του σε σχέση με άλλα ζώα – μπορεί να γίνει ιδιαίτερα επιθετικός με άλλους σκύλους ίσως προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα στον ιδιοκτήτη του.

Γενικές πληροφορίες για τα αμερικαν σταφορντσαιρ:

Είναι ήσυχο και πιστό σκυλί και γίνεται καλός φύλακας.. Είναι δυνατό, γεμάτο ενέργεια σκυλί και παρουσιάζει τάσεις επιθετικότητας, γι' αυτό χρειάζεται να κοινωνικοποιηθεί. Εκπαιδεύεται σε καθήκοντα σωματοφύλακα. Είναι ανεξάρτητο σκυλί και χρειάζεται εκπαίδευση. Χρειάζεται εκπαίδευση με υπομονή και επιμονή. Μπορεί να κοιμάται εκτός σπιτιού. Χρειάζεται μέτρια ποσότητα τροφής αλλά έχει ανάγκη αρκετής καθημερινής άσκησης.


Basset Hound - Μπασε Χαουντ




basset-houndΡΑΤΣΑ: Μπασέ Χάουντ.
ΚΑΤΑΓΩΓΗ: Μεγάλη Βρετανία.
ΙΣΤΟΡΙΑ: Το Mπασέ Χάουντ είχε αναπαραχθεί από τους άγγλους εκτροφείς οι οποίοι χρησιμοποίησαν τους τρεις διαφορετικούς τύπους γαλλικού Μπασέ και δημιούργησαν ένα πολύ καλό σκύλο ομαδικού κυνηγιού, ιχνηλάτη θηραμάτων, μικρού και μεσαίου μεγέθους, όπως τα κουνέλια, οι λαγοί, οι αγριόχοιροι και τα ελάφια.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Το Μπασέ Χάουντ έχει μακρύ σώμα με κοντά πόδια. Ζυγίζει περίπου 25 με 30 κιλά και το ύψος του κυμαίνεται μεταξύ 33 και 38 εκ. Τα αυτιά είναι τόσο μακριά που σέρνονται στο έδαφος. Έχει κοντό, ίσιο, πυκνό τρίχωμα, και είναι συνήθως τρίχρωμο αλλά μπορεί να έχει και οποιοδήποτε άλλο χρώμα έχουν συνήθως τα κυνηγόσκυλα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Αυτό το ευγενικό, τρυφερό σκυλί έχει από τη φύση του καλή συμπεριφορά. Είναι οκνηρό, στοργικό, πολύ καλό με τα παιδιά και με τα ζώα. Είναι ειρηνικό και αφοσιωμένο. Επειδή είναι επίμονο χρειάζεται υπομονή όταν εκπαιδεύεται. Είναι ένα άριστο οικογενειακό κατοικίδιο.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΜΠΑΣΕ ΧΑΟΥΝΤ: Επειδή είναι οκνηρό χρειάζεται καθημερινή άσκηση για να διατηρήσει το βάρος του χαμηλά. Πρέπει να βουρτσίζεται καθημερινά καθώς συνεχώς μαδάει. Προσοχή, σε τακτά χρονικά διαστήματα, πρέπει να δοθεί στα αυτιά και τα μάτια για να αποφευχθούν μολύνσεις. Επειδή είναι κυνηγόσκυλο-ιχνηλάτης, μπορεί να ουρλιάζει. Χρειάζεται έμπειρο ιδιοκτήτη γιατί είναι επίμονο και δεν εκπαιδεύεται εύκολα. Η καθημερινή άσκηση είναι απαραίτητη για να μην παίρνει βάρος. Το τρίχωμά του χρειάζεται καθημερινό βούρτσισμα. Ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα χρειάζονται τα μάτια και τα αυτιά.

Beagle - Μπηγκλ




beagleΜικρός αγγλικός σκύλος-ίχνηλάτης, ιδανικός γιά νά κυνηγάει μόνος ή σε μικρές ομάδες. Χρησιμοποιείται ειδικά γιά τό λαγό καί τό κουνέλι. Τό πάθος του γιά τό κυνήγι όμως τόν κάνει ικανό νά κυνηγάει οποιοδήποτε θήραμα, ακόμα καί τόν αγριόχοιρο.
Έχει μεγάλο κορμό σέ σχέση μέ τό ΰψος του. Πλησιάζει καλά καί ξέρει νά ξεχωρίζει τό ζώο μέ ακρίβεια καί ταχύτητα. "Αν έχει νά κάνει μαζί του ενα κουνέλι, σέ οποιοδήποτε έδαφος, δέν αντέχει περισσότερο από δύο ώρες. Τό Μπήγκλ εμπνέει τή συμπάθεια καί είναι εξαιρετικά ευγενικό.
Γενική όψη
Μέ θαυμάσιες αναλογίες, πολύ αρμονικός. "Ολα πάνω του δίνουν τήν αίσθηση υγείας καί δύναμης·
Κεφάλι. Δυνατό αλλά όχι βαρύ. Κρανίο πλατύ καί στρογγυλεμένο σάν θόλος, πεπλατυσμένο στό πάνω μέρος του.
Πολύ τονισμένο σπάσιμο της μύτης. Ρύγχος ί'σιο καί λεπτή μουσούδα.
Άκρορρίνιο μαύρο καί ρουθούνια πολύ ανοιχτά.
Χείλη πού καλύπτουν τό κάτω σαγόνι.
Μάτια μεγάλα, στρογγυλά, όχι βαθειά, σκουροκά-στανα, ζωηρά, μέ μαϋρο περίγραμμα.
Αυτιά μακριά, πού δέν ξεπερνούν όμως τό μήκος της μουσούδας, πλατιά καί επίπεδα, στρογγυλεμένα στίς άκρες τους.
Κορμός. Λαιμός πολύ ισχυρός. Στήθος ευρύ καί βαθύ, πολύ χαμηλωμένο.
Ράχη επίπεδη καί μυώδης. Πλευρά γεμάτα καί επιμήκη.
Ωμοπλάτες ελαφρά λοξές, δυνατές καί πολύ μυώδεις.
Μπροστινά σκέλη ίσια. Πίσω σκέλη πολύ μυώδη καί δυνατά, μέ ιγνύες ελαφρά τοξωτές.
Πόδια στρογγυλά ή λίγο επιμήκη.
Πέλματα συμπαγή καί αναπτυγμένα.
Ουρά. Κοντή, κολλημένη ψηλά, σάν δρεπάνι.
Χοντρή στή ρίζα της, λεπταίνει στην άκρη της.
Τρίχωμα. Τρίχωμα επίπεδο, λείο, πολύ πυκνό, οΰτε πολύ κοντό οΰτε πολύ λεπτό.
Δέρμα άσπρο καί μαϋρο.
Χρώματα: τρίχρωμο.
Μερικές φορές συναντάμε ζώα γκρίζα-μπλέ μέ μαύρες κηλίδες (μπλού μότλεντ) ή άσπρα καί κοκκινωπά (λέ-μον).
Αλλοτε έχουν μαύρο μανδύα.
Κεφάλι πάντα στό χρώμα της φωτιάς, μέ μιά άσπρη κηλίδα ανάμεσα στά δύο μάτια.
Ιστορικό
Τό Μπήγκλ είναι αγγλικής καταγωγής. Ή ράτσα είναι σίγουρα πολύ παλιά, γιατί ήδη τόν 3ο αιώνα ό Σκωτσέζος βάρδος Όσιαν τήν αναφέρει σέ ενα άπό τά ποιήματα του.
Είναι πιθανός απόγονος ενός σκύλου πού καταγόταν άπό τή βορειοανατολική Γαλλία καί περιγράφεται άπό τόν Γκαστόν Φέμπους.
'Από τόν 15ο αιώνα τόν εκτιμούν πολύ στην Αγγλία, καί ιδιαίτερα τήν εποχή της Ελισάβετ Α' (γιά τό λόγο αυτό τά πιό μικρόσωμα ζώα ονομάστηκαν Μπήγκλ Έλίζαμπεθ). Μετά λησμονήθηκε, γιατί οι μεγάλοι "Αγγλοι κυνηγοί, πού αγαπούσαν περισσότερο τό τρέξιμο άπό τό κυνήγι, τόν έβρισκαν πολύ αργό.
Άπό τόν 17ο αιώνα διασταυρώθηκε μέ τό Χάριερ, γιά νά εξαλείψει αυτό τό ελάττωμα. Τά πρώτα Μπήγκλ είσάχτηκαν στή Γαλλία γύρω στό 1860 καί άπό τότε είναι τά προτιμότερα καί τά περισσότερο χρησιμοποιημένα σκυλιά , γιά μικρό κυνήγι.
Ή εκτροφή του τώρα παραμελείται αρκετά στην Αγγλία καί οι "Αγγλοι κυνηγοί καταφεύγουν στή Γαλλία γιά νά βρουν τά καλύτερα ζώα.
Υπάρχουν σήμερα στή Γαλλία 25.000 εκπρόσωποι τής ράτσας. Είναι πολύ δημοφιλής στην Αμερική, όπου τόν χρησιμοποιούν γιά τό κυνήγι τής αλεπού.



Bernese Mountain Dog - Βέρνης




Bernese Mountain DogΡΑΤΣΑ: Βέρνης, Ορεινός Σκύλος Βέρνης
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Ελβετία.
ΙΣΤΟΡΙΑ: Οι πρόγονοί του έχουν εμφανιστεί πριν από 2 χιλιετίες περίπου. Κινδύνευσε με εξαφάνιση αλλά με τις συντονισμένες προσπάθειες των Ελβετών εκτροφέων εξελίχθηκε σε τέσσερις ράτσες (Βέρνης, Έντλεμπουχ, Άπεντσελ και Μεγάλο Ορεινό σκυλί Ελβετίας). Αν και στην πατρίδα του ήταν δημοφιλές αφού το χρησιμοποιούσαν σαν οδηγό και φύλακα κοπαδιών στον υπόλοιπο κόσμο έγινε γνωστό σαν αγαπημένο κατοικίδιο
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Είναι ένα σκυλί με ύψος από 58 μέχρι 68 εκ. και το βάρος του κυμαίνεται από 40 μέχρι 44 κιλά (το θηλυκό είναι μικρότερο από το αρσενικό). Έχει δυνατό, φαρδύ κεφάλι με ίσια μουσούδα και τα τριγωνικά κρεμαστά αυτιά είναι κολλητά στο κεφάλι. Έχει φουντωτή μακριά ουρά. Το τρίχωμα είναι άφθονο, πυκνό, μακρύ ίσιο ή με ελαφρύ κυματισμό. Το χρώμα είναι μαύρο, με καφέ σημάδια στο μέτωπο και τα πόδια και λευκά είναι το στήθος, η μάσκα του προσώπου και τα πέλματα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Είναι ένα όμορφο, ήρεμο, χαρούμενο και φιλικό σκυλί. Τα πάει καλά με τα παιδιά και αποζητά την ανθρώπινη συντροφιά. Είναι καλός φύλακας και εκπαιδεύεται εύκολα.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΟΡΕΙΝΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΒΕΡΝΗΣ: Είναι ένα σκυλί που έχει μάθει να ζει σε κρύα κλίματα. Εξαιτίας του μεγέθους του χρειάζεται εκπαίδευση. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στην διατροφή του για να μην παίρνει παραπανίσια κιλά και επειδή είναι δραστήριο σκυλί χρειάζεται καθημερινή άσκηση.



Bob Teil - Μπομπτειλ




bobteilΡΑΤΣΑ: Μπομπτέιλ, Παλιό Αγγλικό Τσοπανόσκυλο
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Μεγάλη Βρετανία
ΙΣΤΟΡΙΑ: Αυτό η ράτσα, όσο και αν φαίνεται παράξενο με τις σημερινές ιδιότητες της σαν σκύλος συντροφιάς και επίδειξης, ήταν χρήσιμη στην φύλαξη και υπεράσπιση των κοπαδιών, τόσο προβάτων όσο και βοοειδών και επίσης οδηγούσε τα κοπάδια αυτά στις αγορές.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Είναι ένα σκυλί με παράξενη εμφάνιση που το ύψος του κυμαίνεται από 55 μέχρι 61 εκ. και το βάρος του από 30 μέχρι 40 κιλά, το θηλυκό είναι λίγο μικρότερο από το αρσενικό. Το κεφάλι του είναι τετράγωνο με δυνατή μουσούδα, τα αυτιά είναι μικρά και κολλητά στο κεφάλι. Η ουρά είναι “κομμένη από τη ρίζα”. Έχει κουνιστό βηματισμό, άφθονο, πυκνό τρίχωμα με θυσάνους σε γκρι χρώμα όλων των αποχρώσεων, ενώ το κεφάλι, ο λαιμός, η κοιλιά και τα μπροστινά πόδια είναι λευκά με ή χωρίς σημάδια.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Είναι ήρεμο, φιλικό και προστατευτικό σκυλί, αγαπά υπερβολικά τον ιδοκτήτή του και κάνει τα πάντα για να είναι μαζί του. Είναι έξυπνο σκυλί και αν και δεν είναι μαχητής μπορεί να υπερασπίσει τον ιδιοκτήτη. Είναι χαρούμενος σκύλος και τα πηγαίνει πολύ καλά με τα παιδιά της οικογένειας.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΜΠΟΜΠΤΕΪΛ: Επειδή έχει μακρύ τρίχωμα χρειάζεται καθημερινό βούρτσισμα και επαγγελματική περιποίηση 2-3 φορές το χρόνο. Απαιτεί την αγάπη, την φροντίδα και την στοργή της οικογένειας. Είναι έξυπνο και υπάκουο σκυλί και με σωστή εκπαίδευση γίνεται πολύ καλός σύντροφος. Χρειάζεται καθημερινά άσκηση και αυτό απαιτεί χρόνο.



Boxer - Μποξερ




boxerΠρόκειται για έναν σκύλο που δημιουργήθηκε ως σκύλος μάχης – κάτι που υποδηλώνει η εξωτερική του εμφάνιση αλλά και ο χαρακτήρας του. Σήμερα το μπόξερ, χρησιμοποιείται με μεγάλη επιτυχία, ως σκύλος συντροφιάς αλλά και εργασίας και αποτελεί μια από τις πιο δημοφιλείς φυλές σκύλων μεσαίου μεγέθους.
ΙστορίαΩς άμεσος πρόγονος του μποξερ θεωρείται  ο "Kleiner Brabanter Bullenbeisser", η εκτροφή των οποίων ήταν τότε στα χέρια των κυνηγών. Το καθήκον αυτών των σκύλων ήταν, να αρπάξουν και να ακινητοποιήσουν το μεγάλο θήραμα, το οποίο κυνηγούσαν σκυλιά καταδίωξης, ώσπου ερχόταν ο κυνηγός, για να το σκοτώσει.
Γι αυτή την εργασία έπρεπε τα σκυλιά να έχουν όσο το δυνατόν πιο φαρδύ ρύγχος, με ιδιαίτερα δυνατά σαγόνια.
Κάθε Μπούλλενμπάϊσερ με αυτά τα χαρακτηριστικά ήταν κατάλληλο για εργασία και μόνο τότε κατέληγε στην εκτροφή, η οποία γινόταν αυστηρά με κριτήριο την ικανότητα εργασίας.
Έτσι γινόταν όμως και μια επιλογή, η οποία είχε ως αποτέλεσμα ένα σκύλο με φαρδύ ρύγχος και ανασηκωμένο το ακρωρίνιο (μύτη).
Η επίσημη γέννηση της φυλής έγινε το 1870, όταν Γερμανοί εκτροφείς μπόξερ, διασταύρωναν στο Μόναχο ένα Μπούλλενμπάϊσερ με  Μπουλντόγκ, ξεκινώντας έτσι μια επιλεκτική εκτροφή.
Εξαιτίας του έντονου αγωνιστικού τους ταμπεραμέντου και της περήφανής τους εμφάνισης, τα σκυλιά αυτά ονομάστηκαν Μπόξερ (πυγμάχοι).
Το 1895 εμφανίστηκαν τα πρώτα δείγματα της φυλής σε έκθεση σκύλων στο Μόναχο. Λίγο αργότερα ιδρύθηκε, από λάτρεις της φυλής, ο πρώτος όμιλος Μπόξερ.
Το κοντό του τρίχωμα που δεν χρειάζεται ιδιαίτερη περιποίηση, το ισορροπημένο του ταμπεραμέντο και η έμφυτη αγάπη του για τα παιδιά, τον καθιστούν ιδανικό οικογενειακό σκύλο. Σαν αναγνωρισμένος σκύλος εργασίας, είναι ικανότατος στην εκτέλεση τον καθηκόντων προστασίας και ιχνηλασίας .
Εξωτερική εμφάνιση: Είναι φέτες!Το μποξερ είναι ένας γεροδεμένος σκύλος, μεσαίου μέγεθους, με τετράγωνο σώμα και δυνατά άκρα. Οι μύες είναι γραμμωμένοι, καλά αναπτυγμένοι και διαγράφονται κάτω από το δέρμα.
Η κίνηση του Μπόξερ είναι ζωηρή. Το περπάτημά  του είναι  δυναμικό αλλά και ελαστικό, με βήμα ελεύθερο και μεγάλο διασκελισμό. Η στάση του σώματος είναι περήφανη και αριστοκρατική. Το Μπόξερ δεν πρέπει να φαίνεται ποτέ βαρύ και δυσκίνητο αλλά ούτε αδύναμο και αδύνατο.
Θα μπορούσε να παρομοιαστεί με αθλητή στίβου, οποίος συνδυάζει μεγάλη σωματική δύναμη και ταχύτητα.. Το Μπόξερ πρέπει να εκδηλώνει πάντα μια ιδιαίτερη κομψότητα.
Το σχήμα του κεφαλιού του, του χαρίζει αυτή την ξεχωριστή εμφάνιση και πρέπει να είναι σε σωστές αναλογίες με το σώμα και, σε κάθε περίπτωση, όχι πολύ ελαφρύ.
Αυτό ισχύει ειδικά για το ρύγχος, του οποίου η σωστή αναλογία με το κρανίο έχει ιδιαίτερη σημασία.
Παλαιότερα έκοβαν τα αυτιά του Μπόξερ. Σήμερα δείγματα της φυλής με φυσικά αυτιά αποτελούν πια ένα συνηθισμένο φαινόμενο. Στην πατρίδα του Μπόξερ, την Γερμανία, απαγορεύεται εδώ και λίγα χρόνια και το κόψιμο της ουράς. Κάτι που σημαίνει πως ,σύντομα, δεν θα υπάρχουν πλέον Μπόξερ γερμανικής εκτροφής με κοντή ουρά καθώς, σε ορισμένες χώρες, απαγορεύεται ακόμα και η συμμετοχή σε εκθέσεις μορφολογίας για όλα τα σκυλιά με κομμένα αυτιά και ουρές.
Συμπεριφορά και χαρακτήρας – Εξαίρετος αλλά και τσαντίλαςΠολύ μεγάλη σημασία δίνεται στον εξαιρετικό χαρακτήρα του Μπόξερ, που απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή από τους εκτροφείς της φυλής καθώς πρέπει να έχει αυτοπεποίθηση, να είναι ήσυχο και ισορροπημένο.
Το μποξερ είναι από φύση του πολύ πιστό και τρυφερό σκυλί προς τα οικεία του πρόσωπα ενώ έχει έμφυτο το ένστικτο της φύλαξης της ιδιοκτησίας και των προσώπων. Ο τόσο εκδηλωτικός, χαρούμενος και τρυφερός προς την οικογένειά του σκύλος είναι πάντα αρκετά επιφυλακτικός με οποιονδήποτε ξένο.
Σε καταστάσεις κινδύνου μάλιστα, δεν αστειεύεται ποτέ.
Η πίστη και αφοσίωση προς τον ιδιοκτήτη και την ιδιοκτησία του, το έντονο ένστικτο φύλαξης του περιβάλλοντος, το ατρόμητό του θάρρος ως προστάτης και υπερασπιστής είναι από παλιά γνωστά και φημισμένα.
Το Μπόξερ έχει έντονη την επιθυμία να ικανοποιεί το αφεντικό του και εκπαιδεύεται εύκολα. Εκεί χρειάζεται ωστόσο μια διαφορετική αντιμετώπιση από άλλες φυλές, ιδιαίτερα τις ποιμενικές, αλλιώς μπορεί να φανεί αρκετά «ξεροκέφαλος».
Χάρη στις πολύπλευρες ικανότητές του είναι δυνατόν να εκπαιδευτεί σε όλα τα γνωστά καθήκοντα (προστασία, διάσωση, βοηθός ατόμων με ειδικές ανάγκες) αλλά και για αθλήματα με σκύλους.
Χρώμα  και τρίχωμα – Είναι κούκλοςΤο τρίχωμα του μποξερ είναι κοντό, ίσιο, σκληρό και λαμπερό.
Το Μπόξερ υπάρχει σε χρώμα  υπόξανθο και ραβδωτό. Το υπόξανθο  υπάρχει σε διάφορες τόνους, από ανοιχτό κίτρινο μέχρι σκούρο κόκκινο του ελαφιού, όπου προτιμούνται τα μεσαία (κόκκινο-κίτρινα) και μια μαύρη μάσκα.
Η ραβδωτή ποικιλία έχει, σε βασικό κίτρινο χρώμα στις προαναφερόμενες διακυμάνσεις  σκούρες ή μαύρες ραβδώσεις (γραμμές) σε κατεύθυνση ίσια  με τα παΐδια. Το βασικό χρώμα και οι ραβδώσεις πρέπει να ξεχωρίζονται έντονα.
Λευκά σημάδια δεν απαγορεύονται, αντιθέτως, μπορούν να είναι και πολύ γοητευτικά.. Ελαττώματα: Μάσκα που φτάνει πάνω από το ρύγχος, πολύ πυκνές η αραιές ραβδώσεις, ακαθόριστο βασικό χρώμα, ανακατεμένα χρώματα, άσχημα λευκά σημάδια όπως μισό ή ολόκληρο λευκό κεφάλι,  σκυλιά διαφορετικού χρώματος από τα προαναφερόμενα ή  με περισσότερο από το ένα τρίτο της συνολικής επιφάνειας  λευκό χρώμα.
Από φύση τους, τα Μπόξερ είναι πολύ καθαρά σκυλιά. Το κοντό τους τρίχωμα δεν απαιτεί σχεδόν καθόλου περιποίηση αλλά όποιος νομίζει ότι δεν μαδάει κιόλας είναι γελασμένος: Οι κοντές τρίχες του καρφώνονται στα ρούχα και στα έπιπλα και είναι εξίσου ενοχλητικές με εκείνες των μακρύτριχων φυλών.
Άλλο ένα «ελάττωμα» της φυλής είναι η λίγο - πολύ έντονη σαλόρροια. Όταν ο σκύλος είναι σε έξαψη ή ένταση, μπορεί να παράγει πολύ μεγαλύτερες ποσότητες σαλιού από άλλες φυλές, «στολίζοντας» συχνά το περιβάλλον (ρούχα, έπιπλα, κλπ.)

Να πάρω μποξερ;

Αν θέλετε έναν σκύλο φύλακα αλλά και σύντροφο, για εργασία και παιχνίδι και είστε όμως πρόθυμοι να ασχολείστε αρκετά μαζί του και να τον έχετε μαζί σας το μπόξερ είναι μια θαυμάσια επιλογή. Σκύλος σοβαρός, πρόθυμος, υπάκουος αλλά και με «κρίση» αποτελεί μια πολύ καλή λύση για πολλά και διαφορετικά μελλοντικά αφεντικά. Tο μόνο που ζητάει είναι προσοχή στην ανατροφή του, αρκετή άσκηση και… παρέα -  και ποιός δεν θέλει όμως; 

Aλήθειες για τα Μπόξερ


Τα άσπρα Μπόξερ δεν είναι σπάνια. Τα πρώτα μπόξερ ήταν άσπρα. Κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου τα μπόξερ χρησιμοποιούνταν σαν αγγελιοφόροι. Τα λευκά ήταν πολύ εύκολα ορατά, οπότε προτιμιόντουσαν τα σκουρόχρωμα, έτσι απέκλεισαν το λευκό χρώμα από το πρότυπο. Τα λευκά σημάδια επιτρέπονται αλλά σε όχι μεγαλύτερη έκταση του 1/3. Το γονίδιου του άσπρου, υπάρχει σε όλα τα μπόξερ, και συνήθως 1 στα 4 κουτάβια της γέννας είναι άσπρο. Τα άσπρα μπόξερ δεν θα πρέπει να ζευγαρώνουν.
Τα μπόξερ δεν έχουν σάλια. Η σιελόρροια, και ιδιαίτερα η έντονη είναι ελάττωμα! Σιελόρροια μπορεί υπάρξει μετά από πολύ έντονη άσκηση, μετά το φαγητό ή όταν πίνει νερό, αλλά και πάλι σε μικρό βαθμό.
Τα μπόξερ μπορούν να «εργασθούν». Πολλοί υποστηρίζουν ότι η φυλή έχει εκφυλιστεί και έχει χάσει τα εργασιακά της χαρακτηριστικά, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν ισχύει. Τα μπόξερ δουλεύονται στην εργασία, έχουμε δει μάλιστα να φτάνουν σε επίπεδο IPO 3, με πολύ μεγάλες βαθμολογίες. Σημασία έχει η θέληση του ιδιοκτήτη, και η διάθεσή του να φτάσει με τον σκύλο του όσο πιο ψηλά μπορεί.
Τα μπόξερ είναι από την φύση τους αθλητικά σκυλιά. Δυστυχώς βλέπουμε κάποια δείγματα της φυλής που τείνουν να είναι γίνονται «πολύ βαριά» και λαχανιάζουν αμέσως μετά από ένα γύρο στον στίβο, κάτι που είναι αντίθετο από την φύση της φυλής, αφού είναι εργασιακή φυλή.



Bull Mastiff - Μπουλμαστιφ




bull mastiffΙΣΤΟΡΙΚΟ: Η Αγγλία του 19ου αιώνα, και ειδικά η εξοχή, υπέφερε από τους ληστές που έκλεβαν τα αγροκτήματα και τα κοπάδια και δεν ήταν εύκολο για τους φύλακες να προστατεύσουν μόνοι τους τέτοιες μεγάλες εκτάσεις, έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη ύπαρξης ενός σκύλου φύλακα γενναίου, άφοβου και ατρόμητου που να είναι δεμένος με τον ιδιοκτήτη και να μπορεί να κυνηγήσει και να πιάσει τον ληστή σε οποιεσδήποτε συνθήκες, χωρία να του προκαλέσει ζημιές. Όπως φανερώνει και το όνομά του η διασταύρωση που έγινε ανάμεσα σε Μπουλντόγκ και Μαστίφ δημιούργησε το Μπουλμαστίφ, ένα σκυλί μικρότερο από το Μαστίφ άρα και πιο γρήγορο και μαχητή σαν το Μπουλντόγκ, ικανό και άγρυπνο φρουρό και συνοδό των κτηνοτρόφων και των φυλάκων της εξοχής που βοήθησε στην αποτροπή της λαθροθηρίας. Αναγνωρίστηκε την δεκαετία του 1920 σαν ξέχωρη ράτσα αφού πρώτα υπήρξαν τρεις γενιές Μπουλμαστίφ από γονείς Μπουλμαστίφ, που δεν είχαν δηλαδή διασταυρωθεί με άλλη ράτσα. Από τότε έχουν περάσει αρκετές δεκαετίες και το Μπουλμαστίφ έγινε βοηθός στην Αστυνομία και αγαπημένο κατοικίδιο χωρίς ποτέ να πάψει να είναι φύλακας.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Ανήκει στα μεγαλόσωμα σκυλιά αφού το ύψος του κυμαίνεται από 64 μέχρι 69 εκ. και το βάρος του από 40 μέχρι 60 κιλά (το αρσενικό είναι μεγαλύτερο από το θηλυκό). Είναι ογκώδες, βαρύ και ρωμαλέο σκυλί. Έχει μεγάλο κεφάλι με πτυχώσεις, το κρανίο είναι πλατύ ανάμεσα στα αυτιά, η μουσούδα είναι κοντή και σκούρα, τα ρουθούνια πλατιά και τα χείλη είναι λίγο κρεμαστά. Τα αυτιά είναι μικρά σε σχήμα V, σε αρκετή απόσταση μεταξύ τους και σε πιο σκούρο χρώμα από το υπόλοιπο σώμα. Τα μάτια είναι σκούρα, μετρίου μεγέθους και μεταξύ τους δημιουργείται αύλακα. Η δυνατή ουρά βρίσκεται ψηλά, στην βάση της είναι φαρδιά και στη συνέχεια στενεύει. Το τρίχωμα είναι κοντό, πυκνό και σκληρό. Τα χρώματα μπορεί να είναι σκούρο κίτρινο, κόκκινο και ραβδωτό, μπορεί επίσης να έχει μικρό σημάδι στο στήθος.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Είναι εργατικό, χαρούμενο, πιστό, ατρόμητο, γενναίο σκυλί και παρά τον όγκο του ευκίνητο. Δένεται με την οικογένεια και ιδιαίτερα με τα παιδιά αλλά προηγουμένως πρέπει να έχει κοινωνικοποιηθεί. Του αρέσει το παιχνίδι, η ανθρώπινη συντροφιά και θέλει να γίνει μέλος της οικογένειας. Λόγω μεγέθους πρέπει να εκπαιδευτεί αλλά είναι ιδιαίτερα συνεργάσιμο σε αυτό. Είναι δραστήριο, γεμάτο ενέργεια σκυλί, πολύ φιλικό που θα γαβγίσει μόνο αν είναι ανάγκη και είναι πάντα σε ετοιμότητα γιατί έχει έμφυτο το ένστικτο της προστασίας του χώρου. Μπορεί να κοιμάται έξω από το σπίτι και λόγω μεγέθους έχει ανάγκη από μεγάλους και άνετους χώρους. Το τρίχωμά του χρειάζεται βούρτσισμα όχι πολύ συχνά, έχει ανάγκη αρκετής ποσότητας τροφής και η καθημερινή βόλτα, συνδυασμένη με αρκετή άσκηση, είναι απαραίτητη. Επειδή ανήκει σε μεγαλόσωμη ράτσα, όσο είναι κουτάβι η άσκηση χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή για να μην δημιουργηθούν προβλήματα στην ανάπτυξή του.





Bull Terrier - Μπουλ Τερριε




Bull TerrierΡΑΤΣΑ: Μπουλ Τεριέ.
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Μεγάλη Βρετανία.
ΙΣΤΟΡΙΑ: Το Μπουλ Τεριέ χρησιμοποιήθηκε για να παλεύει αρχικά με τον ταύρο και αργότερα για τις κυνομαχίες. Το ¨αγώνισμα¨ αυτό έχει τεθεί εκτός νόμου από το 1835. Παρά την αγριωπή εμφάνιση είναι πολύ καλός σύντροφος για τα παιδιά.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Το Μπουλ Τεριέ έχει γεροδεμένο, μυώδες σώμα με τριγωνικό κεφάλι, που περιγράφεται ως ωοειδές. Επειδή δεν ανήκει σε ένα μόνο συγκεκριμένο μέγεθος το βάρος του κυμαίνεται μεταξύ 15 και 36 κιλών και το ύψος μεταξύ 40 και 56 εκ. Το κοντό πυκνό τρίχωμα μπορεί να είναι λευκό, οποιοδήποτε άλλο χρώμα, ή λευκό με σημάδια οποιουδήποτε χρώματος. Το μπλε και το σκούρο μελανό δεν είναι αποδεκτά.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Είναι ένα έξυπνο, θαρραλέο και δυνατό σκυλί. Τα πάει πολύ καλά με τα παιδιά και είναι ιδιαίτερα προστατευτικό απέναντί τους. Είναι ανεξάρτητο και δεν εκπαιδεύεται εύκολα.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΜΠΟΥΛ ΤΕΡΙΕ: Έχει έμφυτη την ικανότητα της προστασίας του χώρου και δεν γαβγίζει συχνά. Μπορεί να εμφανίσει τάσεις επιθετικότητας αν δεν κοινωνικοποιηθεί από νωρίς. Ανήκει στα σκυλιά που μπορούν να κοιμηθούν εκτός σπιτιού. Επειδή είναι γεμάτο ενέργεια χρειάζεται αρκετή άσκηση για να εκτονώνεται. Έχει ανάγκη μέτριας ποσότητας τροφής. Από κουτάβι πρέπει να εξεταστεί για κώφωση, ειδικά αν είναι ολόλευκο.



Bulldog - Mπουλ Nτογκ




Bulldog
Παραδοσιακά αναφέρεται ως η «Βρετανική φυλή» και είναι γνωστή για το έντονο ταπεραμέντο και τη δύναμή της. Επίσης συχνά αναφέρεται ως το σκυλί του Churchill, καθώς χρησιμοποιήθηκε για να σκιαγραφήσει το κουράγιο των Άγγλων κατά τον 2Ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Λίγη ιστορία...
Στη βιβλιογραφία, η ιστορία του ξεκινάει πολύ πίσω, στον 13Ο αιώνα και περιβάλλεται με μυστήριο. Εκεί περιγράφονται οι πρόδρομοι της φυλής, οι οποίοι χρησιμοποιούνταν για το κυνήγι της αρκούδας και του ταύρου και ακούγονται πολύ συχνά οι ονομασίες «Bondogges» και «Bolddogges» οι οποίοι και πιστεύεται ότι είχαν κοινό πρόγoνο με το εξαφανισμένο είδος των «Alaunt», «Alaune» ή «Allan».
Εκείνα τα χρόνια και βάσει του δημοφιλούς τότε «σπορ» του κυνηγιού ταύρων - που γινόταν με τη δικαιολογία ότι το κρέας γίνεται πιο τρυφερό με αυτό τον τρόπο - χτίστηκε η σκελετική δομή της φυλής. Τότε δημιουργήθηκαν τα βασικά χαρακτηριστικά της φυλής όπως ο προγναθισμός για να κλειδώνει το στόμα του κατά το άρπαγμα, οι ζάρες (αύλακες) στο πρόσωπο για να φεύγει το αίμα γρήγορα από τα μάτια, η μύτη πολύ πίσω για να διευκολύνει την αναπνοή κατά τη διάρκεια του αρπάγματος, το βαρύ και πανίσχυρο μπροστινό μέρος για να γονατίζουν τον ταύρο και τα ελαφρά αλλά ισχυρά πίσω σκέλη για να μπορούν να πηδούν και να αρπάζουν τον ταύρο από το λαιμό ή το πρόσωπο.
Και λόγω αυτών των χαρακτηριστικών ήταν η φυλή που κατέκτησε τις καρδιές των «ευγενών» αλλά και των λαϊκών ανθρώπων, αφού προσέφερε ένα θέαμα εξαιρετικό για τις προτιμήσεις της εποχής. Και ήταν τότε που τα πράγματα είχαν ξεφύγει από κάθε έλεγχο και τα σκυλιά αυτά πάλευαν ακόμα και με λιοντάρια και αρκούδες. Τότε ήταν και η πρώτη φορά που ακούστηκε το όνομα «Μπούλντογκ».
Το 1835 το «σπορ» αποκηρύχθηκε επίσημα από το κράτος και, μοιραία, η φυλή έχασε τη δημοτικότητά της και έπεσε σε δυσμένεια. Γλίτωσε όμως από την εξαφάνιση, γιατί μια μερίδα Άγγλων, γοητευμένοι από την ανδρεία αυτού του σκύλου, θέλησαν να τον αναμορφώσουν και να μεταλλάξουν τον σκληροτράχηλο και βάρβαρο αυτό σκύλο σε σκύλο συντροφιάς και πίστης. Έτσι, χάρη σε αυτούς - και ύστερα από 160 χρόνια επιλεκτικής εκτροφής - έχουμε σήμερα το μοντέρνο «Μπούλντογκ».
Μπαίνουν οι βάσεις
Με την αμέριστη συμπαράσταση του πρώτου Ομίλου της φυλής, του «Bulldog Club Inc» που ιδρύθηκε το 1875 και συνεχίζει ως σήμερα (με 20 επιπλέον Ομίλους σε όλη τη χώρα). Έτσι η φυλή άφησε τα αποτυπώματά της σε πολλές καρδιές σε όλο τον κόσμο.
Τα Μπούλντογκ έχουν διατηρήσει μερικά από τα παλιά χαρακτηριστικά τους ως σήμερα…
• Είναι αρκετά επίμονα
• Εξαιρετικά αφοσιωμένα στους ανθρώπους τους
• Διαθέτουν όψη αρκετά τρομακτική
• Δε διστάζουν να αντιδράσουν αναλόγως όταν αισθανθούν ότι απειλούνται τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Φύλακας και σύντροφος ζωής 
Δε γαβγίζουν πολύ και είναι ευτυχισμένα με το να βρίσκονται κοντά – πολύ κοντά – στα αγαπημένα τους πρόσωπα. Δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα συμβίωσης με άλλα ζώα, αρκεί να έρχονται από νεαρή ηλικία σε επαφή μ’ αυτά, είναι όμως σημαντικό να γνωρίζουμε ότι είναι κτητικά όσον αφορά παιχνίδια, λιχουδιές, τροφή και ακόμα πιο πολύ το αγαπημένο τους πρόσωπο.
Έχουν τάσεις... τεμπελιάς και εύκολα αναδεικνύονται σε... λάτρεις του καναπέ. Γι’ αυτό και, προκειμένου να τα διατηρούμε σε καλή κατάσταση, συστήνεται να περπατάνε κάθε μέρα – εκτός του καλοκαιριού – σε τραχύ έδαφος για την τόνωση των μυών τους και το λιμάρισμα των νυχιών τους. Επίσης, πρέπει να εξετάζουμε συχνά τις πτυχές του δερματός τους και να τις διατηρούμε στεγνές και σε καλή κατάσταση, όπως άλλωστε και τα αυτιά και την ουρά τους.
Το καλοκαίρι πρέπει να μένουν σε δροσερό μέρος. Είναι ιδιαίτερα καλόβολα και ήσυχα, γι’ αυτό και συστήνονται για συμβίωση με οικογένειες, ακόμα και σε διαμέρισμα. Εξαιρετικά ευαίσθητα με τα παιδιά που δείχνουν να είναι η μεγάλη αδυναμία τους.
Προβλήματα που σχετίζονται με τη φυλή είναι το εντρόπιο, το εκτρόπιο, ο ιδιοπαθής καταρράχτης και ο αδένας του Hard όσον αφορά τα μάτια, οι καρδιακές παθήσεις, η δυσμορφία του αγκώνα και οι παθήσεις της σπονδυλικής στήλης. Προσδόκιμο ζωής έχουν γύρω στα 9 χρόνια, όσο δηλαδή περίπου οι φυλές μεγάλου μεγέθους.
FCI Πρότυπο Φυλής Μπούλντογκ, Ομάδα 2 , No 149
Το σημερινό Μπούλντογκ λοιπόν είναι σε γενικές γραμμές ένα σκυλί λειότριχο, ογκώδες, χαμηλού παραστήματος, ευρύ, πανίσχυρο και συμπαγές. Έχει ογκώδες κεφάλι, αρκετά μεγάλο σε αναλογία με το σώμα αλλά όχι τόσο υπερβολικά ώστε να καταστρέφει τη γενική συμμετρία ή να κάνει το σκύλο να φαίνεται παραμορφωμένος ή να παρεμποδίζει την εργονομία του. Πρόσωπο κοντό, ρύγχος φαρδύ, αμβλύ και ανωφερές. Σώμα κοντό, γεροδεμένο, με μέλη σταθερά, μυώδη και γυμνασμένα. Πίσω σκέλη ψηλά και ισχυρά αλλά κάπως ελαφρύτερα σε σύγκριση με τα βαριά εμπρός μέλη. Οι θηλυκές δεν είναι τόσο μεγάλες ή τόσο αναπτυγμένες όσο τα αρσενικά. Χαρακτηρίζεται από αποφασιστικότητα, δύναμη και ενεργητικότητα. Το Μπούλντογκ είναι άγρυπνο, τολμηρό, πιστό, αξιόπιστο και θαρραλέο. Η άγρια εμφανισή του κρύβει μια τρυφερή και αφοσιωμένη φύση.
Ναι! Είναι κεφάλας. Και μάλιστα αυτό είναι το δυνατό του σημείο. Το κρανίο είναι μεγάλο σε περίμετρο, η οποία όμως γύρω από την περιοχή εμπρός από τα αυτιά, πρέπει να είναι ίση με το μήκος του σκύλου, στο ακρώμιο. Κοιτώντάς το από εμπρός σε ύψος από τη γωνία της κάτω γνάθου, ως την οροφή του κρανίου είναι πολύ μεγάλο, φαρδύ και τετράγωνο. Τα μάγουλα είναι στρογγυλά και εκτείνονται πλάγια πέρα από τα μάτια. Όταν το κοιτάμε από πλάγια, το κεφάλι έχει μεγάλο ύψος και είναι κοντό σε μήκος.
Μύτη με φαρδιά ρουθούνια, μεγάλη και μαύρη, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να είναι καφέ ή κόκκινου χρώματος. Η κορυφή της μύτης είναι τοποθετημένη προς τα μέσα με κατεύθυνση προς τα μάτια. Η απόσταση από την εσωτερική γωνία του ματιού ως την άκρη της μύτης δεν υπερβαίνει την απόσταση από την άκρη της μύτης ως την άκρη του κάτω χείλους.
Τα χείλη είναι χοντρά, φαρδιά, κρεμαστά και πολύ βαθιά, υπερκαλύπτοντας την κάτω γνάθο στο πλάι, όχι στο εμπρός μέρος, όπου συναντούν το κάτω χείλος και κρύβουν επαρκώς τα δόντια. Σιαγόνες φαρδιές, ογκώδης και τετράγωνες, με την κάτω γνάθο να προεξέχει αρκετά εμπρός από την πάνω και να γυρίζει προς τα πάνω. Όταν το βλέπουμε από εμπρός, τα διάφορα χαρακτηριστικά του προσώπου πρέπει να είναι εντελώς συμμετρικά και στις δύο πλευρές του νοητού κεντρικού άξονα.
Τα μάτια, κοιτώντας τα από μπροστά, είναι τοποθετημένα χαμηλά στο κρανίο, αρκετά μακριά από τα αυτιά. Τα μάτια και το στοπ βρίσκονται σε μια ευθεία, σχηματίζοντας ορθές γωνίες με την κεντρική αξονική εσοχή. Μακριά μεταξύ τους αλλά οι εξωτερικές τους γωνίες βρίσκονται εντός της περιφέρειας των παρειών. Στρογγυλά σε σχήμα, μέτριου μήκους, ούτε βυθισμένα, ούτε προεξέχοντα, πολύ σκούρου χρώματος, σχεδόν μαύρα, «ασπράδι» δε φαίνεται όταν κοιτάζουν ίσια μπροστά. Τα αυτιά είναι ψηλά τοποθετημένα στο κρανίο, μικρά και λεπτά. Έχουν σχήμα τριαντάφυλλου, δηλαδή το αυτί αναδιπλώνει στο μέσον του προς τα πίσω και κάτω, αφήνοντας έτσι μέρος του εσωτερικού του να φαίνεται.
Οι σιαγόνες του είναι φαρδιές και τετράγωνες με έξι μικρά μπροστινά δόντια μεταξύ των κυνοδόντων σε ομαλή σειρά. Οι κυνόδοντες έχουν μεγάλη απόσταση μεταξύ τους. Τα δόντια είναι μεγάλα και ισχυρά και δε φαίνονται όταν το στόμα είναι κλειστό. Όταν το κοιτάμε από μπρος, η κάτω γνάθος βρίσκεται κατευθείαν κάτω από την πάνω και παράλληλα με αυτήν. Ο λαιμός είναι μέτριου μήκους (πιο κοντός παρά μακρύς), πολύ φαρδύς, βαθύς και ισχυρός. Έχει ωραία αυχενική καμπύλη με δέρμα χαλαρό, παχύ και πτυχωμένο στην περιοχή του λαιμού, που σχηματίζει προγούλι από την κάτω γνάθο ως το στήθος.
Κάνει για μένα;
Αν θέλετε ένα σκύλο πιστό, δυνατό και ήρεμο στη συμπεριφορά, που θα σας αγαπά με όλη του την καρδιά και θα θέλει να είναι συνέχεια δίπλα σας χωρίς να... πολυμετακινείται, το Μπούλντογκ είναι μια θαυμάσια επιλογή. Είναι σκύλος με «παρουσιαστικό και εκτόπισμα», γλυκός και πεισματάρης, ήσυχος, τρυφερός και ατρόμητος και πολύ, μα πολύ τεμπέλης…
Αν τώρα μοιάζετε σαν να έχετε βγει από σελίδες αθλητικού περιοδικού και αναζητάτε ένα ζώο σύντροφο στις περιπέτειές σας στα βουνά και τις παραλίες απλά «μην του το κάνετε αυτό», είναι κρίμα. Εκείνος θέλει μια ωραία θέση κοντά – ή καλύτερα επάνω στον καναπέ σας – χαδάκια και τρυφερά λόγια, χαλαρές βολτούλες, χωρίς πολύ τρέξιμο για να μην κουραζόμαστε κιόλας και όχι πολλά πολλά με τα παιχνίδια και το χώρο του γιατί μπορεί «να τα πάρει».
Ένα γλυκύτατο και αρκετά παρεξηγημένο – λόγω εμφάνισης – σκυλί που δε θα διστάσει να τα βάλει με οποιονδήποτε και οτιδήποτε, αν νιώσει πως κινδυνεύουν τα αγαπημένα του πρόσωπα. Μέχρι να συμβεί αυτό όμως, γιατί να κουνηθεί; Υπάρχει λόγος;
Προέλευση: Μεγάλη Βρετανία
Aρχικός προορισμός: Κυνήγι ταύρου (αρκούδας, λιονταριών κ.λπ.)
Mέγεθος: 30.5 – 35.5 εκ.
Bάρος: Αρσενικά 25kg , Θηλυκά 22.7kg ( +/- 4 Kg )
Κεφάλι:Κρανίο μεγάλο σε περίμετρο, φαρδύ και τετράγωνο. Τα μάγουλα είναι στρογγυλά και εκτείνονται πλάγια πέρα από τα μάτια.
Μέτωπο επίπεδο με το δέρμα, πάνω και γύρω από το κεφάλι χαλαρό και ζαρωμένο, χωρίς να προεξέχει ή να πέφτει στο πρόσωπο. Το ρύγχος είναι κοντό, φαρδύ, γυρισμένο προς τα πάνω και πολύ βαθύ από τη γωνία του ματιού ως τη γωνία του στόματος. Μύτη με φαρδιά ρουθούνια, μεγάλη και μαύρη, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να είναι καφέ ή κόκκινου χρώματος.
Σιαγόνες φαρδιές, ογκώδεις και τετράγωνες, με την κάτω γνάθο να προεξέχει αρκετά εμπρός από την πάνω και να γυρίζει προς τα πάνω.
Εμπρός μέλη, κορμός: Ωμοπλάτες φαρδιές, επικλινείς και βαθιές, πανίσχυρες και μυώδεις, δίνουν την εντύπωση ότι είναι πεπλατυσμένες και σφυρηλατημένες πάνω στο σώμα. Θώρακας ευρύχωρος, κυκλικός και πολύ βαθύς, Χαμηλός ανάμεσα στα σκέλη, μεγάλος σε διάμετρο με πλευρά που έχουν καμπύλη. Το στήθος του είναι ευρύ και η ράχη κοντή και δυνατή, φαρδιά στους ώμους και σχετικά στενότερη στην οσφύ. Η ράχη πρέπει να σχηματίζει τόξο (arch back) και η κοιλιά να είναι ανασηκωμένη & όχι χαλαρή. Τα πίσω πόδια είναι μεγάλα & μυώδη, μακρύτερα αναλογικά από τα εμπρός ενώ τα πέλματα είναι μέτριου μεγέθους και στρογγυλωπά. Τα δάχτυλα είναι σφιχτά και συμπαγή. Η ουρά είναι χαμηλά τοποθετημένη, μέτριου μήκους χοντρή στη βάση και λεπταίνει στην άκρη. Δεν πρέπει να φέρεται πάνω από τη ράχη.
Κίνηση: Ιδιαίτερα βαρύς και συγκροτημένος βηματισμός, μοιάζει να περπατά με μικρά γοργά βήματα στην άκρη των δαχτύλων. Τα πίσω πόδια δε σηκώνονται ψηλά, σαν να περνούν ξυστά από το έδαφος. Τρέχει με τον ένα ώμο πιο εμπρός από τον άλλον.
Τρίχωμα / Χρώμα: Φίνας υφής, κοντό, κλειστό (σκληρό μόνο λόγω κοντού μήκους). Μονόχρωμο ή με μαύρα σημεία (μάσκα ή ρύγχος). Μόνο αμιγή χρώματα (που πρέπει να είναι λαμπερά & διαυγή, αμιγή στη χροιά τους), δηλαδή ραβδωτό, κόκκινο σε διάφορες αποχρώσεις, υπόξανθο, ώχρας, γεώδες, λευκό και δίχρωμο. Πολύ ανεπιθύμητα σαν χρώματα είναι το στικτό, μαύρο και μαύρο - πυρόχρωμο.
Λάθη:Οποιαδήποτε απόκλιση από τα παραπάνω πρέπει να θεωρείται ελάττωμα και να αντιμετωπίζεται ανάλογα με το βαθμό της απόκλισης.
Χαρακτήρας: Γλυκός, τρυφερός, πιστός, ατρόμητος, υπερασπίζεται «μέχρι τελικής πτώσεως» τους αγαπημένους του ανθρώπους, δεν αγαπά ιδιαίτερα την άσκηση και κάθε είδους... ταλαιπωρία. Τυπικός φλεγματικός Βρετανός.
Κατάλληλο για: Αφεντικά που θέλουν ένα σκύλο δυνατό, με ισχυρή προσωπικότητα, όχι ιδιαίτερα κινητικό που δεν πρόκειται – ποτέ μα ποτέ – να τους ξυπνάει από τις έξι το πρωί τραβώντας το λουρί του για να πάει βόλτα... Ιδανικός για ζωή σε διαμέρισμα.
Ακατάλληλος για: Κάθε είδους «αθλητικούς» τύπους ή αυτούς που νομίζουν πως ένας σκύλος έχει απαραίτητα την όρεξη να τους ακολουθεί κάθε φορά που θέλουν να βγούν βόλτα...


Caniche - Poodle - Κανις




poodle-faqΕίτε επιλέξει κάποιος τη γαλλική (Caniche) ή την αγγλική (Poodle) ονομασία του, το πιο παρεξηγημένο σκυλί στον κόσμο, αποτελεί την απόδειξη πως ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, τελικά, δεν είναι το βιβλίο.
Aρκεί ν’ αναφέρετε απλώς τη λέξη «Κανίς» σε κάποιον που δε γνωρίζει αρκετά από σκύλους και το μυαλό του θα πάει σε ηλικιωμένες κυρίες, κακομαθημένα παιδάκια και χαϊδεμένους σκύλους του... καναπέ με εξεζητημένα κουρέματα.
Kι όμως, πρόκειται για ένα εξαιρετικά δραστήριο σκυλί, που ξεκίνησε την... εργασιακή καριέρα του ως retriever (σκύλος επαναφοράς από το νερό).
Το μεγαλύτερο από τα τρία μεγέθη, το στάνταρ, που θεωρείται και το παλαιότερο της φυλής, ήταν ένα από τα καλύτερα εργασιακά σκυλιά για το νερό. Όλα εξάλλου τα Κανίς θεωρούνται καλοί κολυμβητές εκτός ίσως από έναν κυνηγό τρούφας (ίσως Τόι ή Μινιατούρα) που δεν έμπαινε ποτέ στο νερό αλλά ήταν ιδανικό λόγω του μικρού μεγέθους, της εξαιρετικής όσφρησης και της υπομονής του για την αναζήτηση της πανάκριβης λιχουδιάς.
Ένας σκύλος με ιστορίαΑν και οι Γάλλοι το θεωρούν τον «εθνικό τους σκύλο» (Caniche) και έχουν υιοθετήσει την πατρότητά τους, είναι γερμανική η προέλευση των σκυλιών, με την αγγλική τους ονομασία «Poodle» να προέρχεται από το γερμανικό Pudel ή Pudelin, που σημαίνει περίπου τον ήχο που κάνει κάτι όταν βουτάει στο νερό.
Αν ανατρέξει κάποιος βαθιά στο παρελθόν, λέγεται πως το σημερινό «κανισάκι» προέρχεται από τα τσοπανόσκυλα της Ασίας που αργότερα ταξίδεψαν μαζί με τους Γότθους και τους Οστρογότθους στην Ευρώπη προκειμένου να εξελιχτούν σε ένα παραδοσιακό σκύλο νερού της Γερμανίας.
Μια άλλη θεωρία το θέλει να ταξιδεύει από τις Ασιατικές Στέπες στην Πορτογαλία γύρω στον 8ο αιώνα.
Αυτός είναι ένας λόγος που πολλοί συνδέουν, ακόμη και σήμερα, τα Κανίς με τον παραδοσιακό σκύλο της Πορτογαλίας με το μακρύ, μπουκλέ τρίχωμα γνωστό για την εξυπνάδα, την ταχύτητα και τις εξαιρετικές ικανότητες στο νερό.
Πάντως το Κανίς απεικονίζεται συχνά σε πίνακες του Γερμανού ζωγράφου Albrecht Durer, από τους οποίους διαπιστώνεται η παρουσία της φυλής από το 15ο αιώνα καθώς και σε πίνακες του Γκόγια (18ος αιώνας).
Τρία μεγέθη, ένας σκύλοςΑντίθετα με τις περισσότερες φυλές στις οποίες οι εκτροφείς πασχίζουν για ένα συγκεκριμένο μέγεθος, τα τρία βασικά μεγέθη των Κανίς – Τόι, μινιατούρα και στάνταρ – υπάρχουν εδώ και αιώνες.
Εκτός από τη χρησιμότητά τους ως σκυλιά συντροφιάς, τα Τόι – όπως και άλλες φυλές αντίστοιχου μεγέθους – έπαιξαν κατά την αναγέννηση τον παράξενο ρόλο των θερμαντικών για τα χέρια των ευγενών, οι οποίοι τα κουβαλούσαν συχνά μέσα στα φαρδιά μανίκια των σακακιών τους, δίνοντάς του την ονομασία «sleeve dogs».
Για αρκετούς αιώνες επίσης, η εξυπνάδα και η χαρισματική προσωπικότητα των Κανίς τα έκανε την αγαπημένη φυλή των τσιγγάνων, οι οποίοι τους μάθαιναν κόλπα και οργάνωναν παραστάσεις με τέτοια σκυλιά στις Ευρωπαϊκές πόλεις, ξεσηκώνοντας στο πέρασμά τους, τους θεατές, στη διάρκεια του 19ου αιώνα.
Η ανάγκη που έγινε μόδαΈνα από τα πιο παρεξηγημένα στοιχεία σχετικά με τα Κανίς είναι τα παράξενα στίλ κουρέματος που συναντά κάποιος σ’ αυτά. Όμως η συγκεκριμένη κουπ με τις στρογγυλεμένες περιοχές, τα ξυρισμένα σημεία και τη φουντωτή ουρά, είναι άμεσα συνδεδεμένη με το εργασιακό παρελθόν των Κανίς.
Προκειμένου να προστατευτούν τα βασικά όργανα και οι σύνδεσμοι των σκυλιών από το κρύο και την υγρασία, συγκεκριμένες περιοχές έπρεπε να κουρευτούν περισσότερο, ώστε να διευκολύνουν την κίνηση στο νερό κι άλλες να διατηρήσουν το αρχικό τρίχωμα ως προστασία από το κρύο. Η φούντα στην ουρά λέγεται πως έχει να κάνει με το να ξεχωρίζει από μακριά ένα Κανίς που κολυμπά στο νερό.
Η παραπάνω ανάγκη, σε συνδυασμό με τη χρησιμοποίηση των σκυλιών σε αυτοσχέδιες παραστάσεις, δεν άργησε να δημιουργήσει μια «μόδα» κουρέματος της συγκεκριμένης φυλής, την οποία οι Γάλλοι ευγενείς του 19ου αιώνα πραγματικά έφτασαν στα άκρα, μόλις ανακάλυψαν πως μπορούσαν να κουρεύουν, να χτενίζουν αλλά και να βάφουν το τρίχωμα των αγαπημένων τους συντρόφων δημιουργώντας περίεργες μόδες με τις διαφορετικές κουπ.
Ήταν η εποχή κατά την οποία οι Γάλλοι αγκάλιασαν με εξαιρετική θέρμη τα γερμανικά Πουντλ και τα μετέτρεψαν σε Κανίς (Caniche) και σύντομα στο «Εθνικό σκυλί της Γαλλίας».
Το σκυλάκι το κανίςΤα σημερινά σκυλιά του «καναπέ» έχοντας περάσει μέσα στους αιώνες από όλα τα εργασιακά «πόστα»  – από κυνηγετικά και τσοπανόσκυλα, έως οδηγοί τυφλών, φύλακες και πολεμικά σκυλιά και από κυνηγοί τρούφας αλλά και πουλιών έως και σκυλιά τσίρκου - εξελίχτηκαν σε ένα από  τα καλύτερα σκυλιά συντροφιάς που θα μπορούσε να ονειρευτεί ένας άνθρωπος. Αποτελούν μάλιστα τον ιδανικότερο υποψήφιο σκύλο για τους υστερικούς με την καθαριότητα, αφού δε χάνουν τρίχα και δεν προκαλούν αλλεργίες.
Ανάμεσα στα χαρακτηριστικά τους είναι η φιλική συμπεριφορά, ο πιστός και τρυφερός χαρακτήρας, η υπομονή με τα παιδιά και η διάθεση για μάθηση.
Αν μάλιστα στα παραπάνω υπολογίσει κάποιος πως είναι από τις ελάχιστες φυλές που ζουν συχνά έως και τα 20 χρόνια, αντιλαμβάνεται πως βρίσκεται μπροστά σε ένα σκύλο «που τα κάνει όλα και συμφέρει».
XΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΦΥΛΗΣ
Εμφάνιση: Σκύλος αρμονικός, μεσαίων διαστάσεων, με χαρακτηριστικό σγουρό τρίχωμα, ενεργητικός, έξυπνος, έτοιμος πάντα για δράση, με αέρα κομψότητας και χαρακτηριστική υπερηφάνεια.
Χαρακτήρας: Εξαιρετικά πιστός, πρόθυμος για μάθηση, ευχάριστος, δηλαδή ένα εξαιρετικό σκυλί συντροφιάς.
Μεγέθη: Σύμφωνα με τα πρότυπα της FCI υπάρχουν τέσσερα μεγέθη. Το Μεγάλο έχει ύψος από 45 έως 60 εκατοστά. Το Μεσαίο μέγεθος έχει ύψος από 35 έως 45 εκ. Η Μινιατούρα από 28 έως 35 εκ. Η συγκεκριμένη κατηγορία πρέπει να μοιάζει με μικρογραφία του μεσαίου, διατηρώντας όσο το δυνατόν τα χαρακτηριστικά του μεγαλύτερου. Το Toy έχει ύψος μικρότερο από 28 εκ. με ιδανικό τα 25 εκ. Διατηρεί τις αναλογίες της μινιατούρας.
Χρώμα: Μαύρο, λευκό, καφέ, γκρι και βερυκοκί.
Τρίχωμα: Λεπτής υφής, σγουρό, ελαστικό και παχύ, με ομοιόμορφο μήκος. Δε μαδάει και είναι εύκολο στην περιποίηση, καλύτερα όμως από εξειδικευμένο κομμωτή.
Εκπαίδευση: Το Κανίς είναι ένα σκυλί πρόθυμο για εκπαίδευση, αρκεί αυτή να έχει περισσότερο χαρακτήρα παιχνιδιού παρά «σχολείου».  Θέλει πολύ να ευχαριστεί το αφεντικό του και είναι πρόθυμο να μαθαίνει συνεχώς καινούργια κόλπα.
Κατάλληλο: Ίσως ο ιδανικός σκύλος συντροφιάς. Κατάλληλος για μοναχικούς αλλά και για οικογένειες, πρόθυμος για...        πάντα για παιχνίδια αλλά και ιδιαίτερα... βολικός στο σπίτι. Δείχνει μεγάλη υπομονή με τα παιδιά, συμμετέχει με κέφι στα παιχνίδια τους χωρίς να γίνεται ποτέ κυριαρχικός ή επικίνδυνος. Προσοχή από που θα το αποκτήσετε διότι, λόγω της μεγάλης δημοτικότητάς του, όλοι έχουν από ένα να σας προτείνουν (ειδικά αυτή την απολύτως ελληνική εκδοχή του, το Γκριφόν - Κανίς...)



Caucasian - Ποιμενικός Καυκάσου




caucasian-mountain-dogΧώρα προέλευσης: Ρωσία, Αρμενία, Γεωργία, Αζερμπαϊτζάν.

Έχει πάρει την ονομασία του από την οροσειρά του Καυκάσου και είναι απόγονος αρχαίων μολοσσοειδών φυλών.

Είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και αποτελεί μαζί με τον ποιμενικό Κεντρικής Ασίας και τον γενειοφόρο ποιμενικό της Νότιας Ρωσίας, την περίφημη Troika.

Από το 1930, που έγινε η πρώτη επίσημη παρουσίασή του Ποιμενικού Καυκάσου στη Δύση (Γερμανία), έγινε παγκόσμια γνωστός και απέκτησε φανατικούς λάτρεις της φυλής, στις περισσότερες χώρες του κόσμου.

Ο Ποιμενικός Καυκάσου είναι ιδιαίτερα μεγαλόσωμος σκύλος, μυώδης και εξαιρετικά ευκίνητος, παρά τον όγκο του και παρά την φαινομενική χαλαρότητα την ώρα της ξεκούρασης.  Χαρακτηρίζεται εκρηκτικός, την στιγμή της δράσης του και είναι απίστευτα γρήγορος και ανθεκτικός σε σχέση με την σωματική κατασκευή του, πάντοτε όμως και σε συνδυασμό με τις καιρικές συνθήκες (ιδιαίτερα θερμά κλίματα δεν τον ευνοούν).

Το δέρμα του Ποιμενικού Καυκάσου είναι ιδιαίτερα χοντρό και αδιαπέραστο από τα δόντια των αντιπάλων του και μαζί με τον πλούσιο μανδύα του, αποτελούν μία ασπίδα προστασίας. Τα αυτιά κόβονται, παραδοσιακά, κοντά, για να μη δίνουν τη δυνατότητα, στον αντίπαλο, να τον πιάσει από αυτά και να τον τραυματίσει.

Ο μανδύας του απαντάται σε δύο τύπους, μακρύς και μεσαίου μήκους. Τα χρώματα είναι αποδεκτά σε αρκετά μεγάλη ποικιλία, αλλά τα πιο συνηθισμένα είναι το γκρι και το καστανό, πολλές φορές με άσπρο στο στήθος και τα πόδια.

Η μάσκα του προσώπου είναι συνήθως μαύρη, πλην των λευκών σκύλων.

Το μαύρο χρώμα δεν είναι αποδεκτό, για την συμμετοχή σε εκθέσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν απαντάται.

Το ύψος του κυμαίνεται από 64 εκ. και άνω (χωρίς όριο προς τα πάνω) και το βάρος του, από 45-70 kg συνήθως.

Όπως σε όλες τις μεγαλόσωμες φυλές, είναι πιθανό να παρουσιαστούν προβλήματα δυσπλασίας, παχυσαρκίας ή ακόμη και καρδιοπάθειες.

Η λέξη “Volkodav” (λυκοπνίχτης), που χρησιμοποιούν οι λαοί των χωρών της προέλευσής του, δηλώνει και τον ρόλο που του ανέθεταν, εδώ και εκατοντάδες χρόνια, οι ιδιοκτήτες του. Έχει χρησιμοποιηθεί σαν φύλακας των κοπαδιών, αλλά και για το κυνήγι μεγάλων θηραμάτων (αρκούδες, λύκοι κ.λ.π.).

Στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης χρησιμοποιείται, σήμερα, σαν σκύλος εργασίας στην φυσική του θέση, δηλαδή στα κοπάδια, είτε σαν φύλακας.

Επίσης, εκπαιδεύεται από την αστυνομία, για την ανάληψη δύσκολων αποστολών και από ιδιωτικές εταιρείες security για φύλαξη χώρων και σωματοφυλακή.

Ο Ποιμενικός Καυκάσου είναι ένας σκύλος με αρχηγικό χαρακτήρα. Από τη φύση του μαθαίνει να φυλάει το χώρο που του εμπιστεύονται και αυτό το κάνει καλύτερα από τον καθένα. Είναι μία πολεμική μηχανή που γίνεται επικίνδυνη για όσους δεν γνωρίζουν το σωστό χειρισμό της. Είναι φιλικός απέναντι στα μέλη της οικογένειας που ανήκει, αλλά δεν είναι διαθέσιμος να δεχθεί ιδιαίτερη πίεση ή κακομεταχείριση, χωρίς αντίδραση. Δύσκολα υποτάσσεται και αυτό είναι κάτι που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής από τους επίδοξους ιδιοκτήτες του. Δεν κάνει πίσω σε οποιαδήποτε απειλή ή κίνδυνο, έστω και αν χρειασθεί να το πληρώσει με τη ζωή του, αλλά δεν θα υπακούσει εύκολα και στον ιδιοκτήτη του, όταν, η πολεμική αυτή μηχανή, θα βρίσκεται σε λειτουργία.

Είναι ένας σκύλος που αναπτύσσει ισχυρούς δεσμούς με τα μέλη της οικογένειας που ανήκει και ειδικά με ένα άτομο, που αυτός θα επιλέξει, αλλά πολύ σπάνια θα υποταχθεί και θ’ ακολουθήσει τυφλά τις οδηγίες τους, βασιζόμενος πάντα στη δική του κρίση και στο ένστικτό του, που πολλές φορές θα τον οδηγήσουν  στο να αγνοήσει τις εντολές τους, πάντοτε όμως ανάλογα με τις ιδιαίτερες καταστάσεις που θα αντιμετωπίζει.

Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή κατά την εκπαίδευσή του, μέχρι την ενηλικίωσή του και ειδικά μέχρι να γίνει 18 μηνών. Το να επιχειρήσουμε να του ¨σπάσουμε τον τσαμπουκά¨, ‘όπως είναι η έκφραση που συνήθως χρησιμοποιούμε, δεν είναι ότι καλύτερο, αφού τότε δεν θα έχουμε τον πραγματικό χαρακτήρα του, για τον οποίο έγινε τόσο δημοφιλής. Ας αναζητήσουμε, τότε, λύσεις σε άλλες ράτσες σκύλων, πιο  εκπαιδεύσιμων, λιγότερο αρχηγικών και ανεξάρτητων, με όλα τα υπέρ και τα κατά που θα προκύψουν. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο ποιμενικός Καυκάσου είναι βίαιος και επικίνδυνος. Στην πραγματικότητα αυτό θα συμβεί μόνο όταν διαισθανθεί κίνδυνο για την οικογένεια και τον χώρο που φυλάει.

Μπορεί, μερικές φορές, να γίνει δύστροπος και επιθετικός, ακόμη και με τους ιδιοκτήτες του, αν τον κακομεταχειριστούν, αν προσπαθήσουν να του επιβληθούν με ανορθόδοξο τρόπο, ή να τον μειώσουν, μπροστά σε άλλους σκύλους των οποίων ηγείται.

Η μη επιθετικότητα, απέναντι σε αγνώστους ή σε άλλους σκύλους, η εκδήλωση φόβου και η απόλυτη υποταγή, θεωρούνται σφάλματα του χαρακτήρα του.

Με λίγα λόγια, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και γνώση, η διαχείριση ενός τέτοιου σκύλου, που μπορεί να λύσει πολλά προβλήματα, αλλά και να δημιουργήσει άλλα τόσα, από κακό χειρισμό και άγνοια.

Εν κατακλείδι, όποιος αποφασίσει να αποκτήσει έναν Ποιμενικό Καυκάσου, καλό θα είναι, πρώτα να ρωτήσει και να συμβουλευθεί κάποιον έμπειρο εκτροφέα, ή γνώστη της φυλής και να μην επηρεαστεί από ανθρώπους που είναι  πολύ αρνητικοί ή πολύ ενθουσιώδεις ως προς τον χαρακτήρα και το ταμπεραμέντο του.



Chihuahua - Τσιουάουα




ChihuahuaΡΑΤΣΑ: Τσιουάουα.
ΚΑΤΑΓΩΓΗ: Μεξικό.
ΙΣΤΟΡΙΑ: Η προέλευση του Τσιουάουα είναι αβέβαιη. Μπορεί να έχει έρθει στο Μεξικό από Κινέζους, αλλά είναι ακόμα πιθανότερο να κατάγεται από σκύλους των Αζτέκων, συμπεριλαμβανομένης και της ράτσας Techichi. Το Τσιουάουα ήταν το αγαπημένο ιερό ζώο των Αζτέκων, οι οποίοι το έτρωγαν ως ιερό φαγητό, το θυσίαζαν στους θεούς και πίστευαν ότι έφερνε καλή τύχη στο σπίτι. Το Τσιουάουα θεωρείται ότι έχει έρθει στην Ισπανία από τους ισπανούς κατακτητές. Η αναπαραγωγή του Τσιουάουα έγινε αρχικά στις Ηνωμένες Πολιτείες τον δέκατο ένατο αιώνα. Σύντομα αναγνωρίστηκε η αξία της ράτσας αυτής. Είναι η παλαιότερη ράτσα στην Αμερική και έφθασε στην Ευρώπη μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Το Τσιουάουα είναι το μικρότερο από όλες τις ράτσες. Το ύψος του κυμαίνεται από 16 μέχρι 20 εκ. και ζυγίζει από 0,9 μέχρι 3,5 κιλά αλλά καλό είναι να κυμαίνεται μεταξύ 1 και 2 κιλών. Έχει μικροσκοπικό λεπτό σκελετό, το κεφάλι είναι στην κορυφή στρογγυλό σαν θόλος με στενή απόληξη και τα αυτιά στητά. Το τρίχωμα μπορεί να είναι ή λείο ή μακρύ. Το λείο τρίχωμα αποτελείται από γυαλιστερή, μαλακή τρίχα, λιγοστή στο κεφάλι και τα αυτιά. Το μακρύ τρίχωμα έχει μακρύτερη, μαλακή τρίχα ελαφρώς σγουρή. Υπάρχει ποικιλία χρωμάτων στο τρίχωμα όπως φαιοκίτρινο, λευκό, καφέ και μαύρο. Το τρίχωμα μπορεί να είναι μονόχρωμο ή να έχει κηλίδες ακόμα και τρίχρωμες.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Καθένα έχει μοναδική προσωπικότητα. Είναι χαριτωμένο, δραστήριο και εμφανίζει ανθρώπινη έκφραση (μορφασμό). Αυτός ο μικροσκοπικός σύντροφος είναι βαθιά αφοσιωμένος και πιστός. Είναι τολμηρό, άφοβο και ιδιαίτερα προστατευτικό για τον ιδιοκτήτη του. Είναι ευτυχισμένο όταν απολαμβάνει την προσοχή σας. Είναι επιφυλακτικό στην παρουσία ξένων και γίνεται άριστος φύλακας. Αυτή η ράτσα δεν είναι κατάλληλη για μικρά παιδιά και δεν συνυπάρχει εύκολα με άλλα κατοικίδια.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΤΣΙΟΥΑΟΥΑ: Παρουσιάζει προβλήματα στα μάτια και εμφανίζει καρδιακές παθήσεις. Το Τσιουάουα δεν μπορεί να ζήσει σε κρύο κλίμα και πρέπει να προστατεύεται όταν βγαίνει έξω. Είναι δύσκολο να εκπαιδευθεί και χρειάζεται υπομονή και σταθερότητα. Η κοινωνικοποίηση, απαραίτητη για αυτή την ράτσα, πρέπει να ξεκινήσει από μικρή ηλικία, να είναι εντατική και ευρεία


.

Chow chow - Τσοου Τσόου




Chow-ChowΡΑΤΣΑ: Τσόου Τσόου.
ΚΑΤΑΓΩΓΗ: Κίνα.
ΜΕΓΕΘΟΣ: Το μικρότερο επιτρεπτό ύψος είναι 45.7 εκ.ΤΡΙΧΩΜΑ: Άφθονο και πυκνό και τα χρώματά του είναι κρεμ, μπλε, μαύρο, άσπρο ή κόκκινο. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το Τσόου Τσόου, σκυλί κυνηγιού στον τόπο καταγωγής του, είναι δημοφιλές στην Κίνα για περισσότερο από δύο χιλιάδες χρόνια. Οι Χανς, οι Μογγόλοι και οι Τάταροι χρησιμοποιούσαν τη ράτσα αυτή στον πόλεμο, στο κυνήγι και σαν φύλακα. Αυτό το σκυλί με την πλούσια γούνα μερικές φορές φαγώθηκε (chow=φαγητό) και η γούνα του χρησιμοποιήθηκε σαν ρούχο. Η ράτσα πρωτοεμφανίστηκε στην Ευρώπη το δεύτερο μισό του δέκατου ένατου αιώνα, όταν δόθηκε στη βασίλισσα Βικτωρία ένα τέτοιο σκυλί. Η επιλεκτική αναπαραγωγή του άρχισε στην Αγγλία το 1887 σε μια προσπάθεια να αναπτυχθεί ένα πιο κοινωνικό Τσόου Τσόου. Αυτή η ράτσα θεωρείται πλέον κατοικίδιο πολυτέλειας.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Το Τσόου Τσόου ανήκει στα μεσαίου μεγέθους σκυλιά, το ύψος τους είναι από 46 μέχρι 56 εκ. και το βάρος τους κυμαίνεται από 18 μέχρι 25 κιλά. Το Τσόου Τσόου έχει άφθονο διπλό τρίχωμα, χωρίς ποτέ να είναι δίχρωμο και τα πιο συνηθισμένα χρώματά του είναι το κόκκινο, το μαύρο, το μπλε και το γκρίζο. Η γούνα του είναι ιδιαίτερα παχιά γύρω από την περιοχή του λαιμού και θυμίζει το τρίχωμα του λιονταριού. Το εξωτερικό τρίχωμα αποτελείται από χοντρές τρίχες και υποστηρίζεται από ένα πυκνό εσωτερικό τρίχωμα. Έχει το μοναδικό χαρακτηριστικό της μπλε-μαύρης γλώσσας.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Το Τσόου Τσόου είναι συνήθως ευγενικό και υπομονετικό. Είναι πολύ πιστό και φιλικό με την οικογένεια, αλλά συγκρατημένο με τους ξένους. Συνήθως δένεται συναισθηματικά και είναι ιδιαίτερα προστατευτικό με ένα μέλος της οικογένειας. Είναι αυταρχικό, σοβαρό, επίμονο και δεν συνυπάρχει εύκολα με άλλα κατοικίδια ζώα εκτός αν είναι μαζί από νεαρή ηλικία. Του αρέσει η παρέα με τα παιδιά. Ανήκει σε κυρίαρχη ράτσα και αυτό απαιτεί κυρίαρχο ιδιοκτήτη. Θέλει σταθερότητα και συνέπεια στην συμπεριφορά και θα γίνει επιθετικό εάν δεν αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερη προσοχή. Το Τσόου Τσόου είναι ιδανικό για φύλακας.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΤΣΟΟΥ ΤΣΟΟΥ: Το Τσόου Τσόου απαιτεί καθημερινή φροντίδα και ιδιαίτερη περιποίηση (βούρτσισμα) για να διατηρηθεί το τρίχωμα υγιές και πλούσιο. Είναι ευαίσθητο σε αλλεργίες, σε δερματικές παθήσεις και σε δυσπλασία ισχίων. Έχει πολύ χαμηλή ανοχή στην αναισθησία και δεν είναι μπορεί να ζήσει σε θερμά κλίματα.



Coker Spaniel - Κοκερ




Cocker-Spaniel-PictureΟ Χαρακτήρας του Κόκερ είναι αυτός που το κάνει να ξεχωρίζει και το έχει κάνει τόσο αγαπητό σε εκατομμύρια κυνόφιλους: είναι η προσωποποίηση της Χαράς της Ζωής. Ένα σκυλί χαρούμενο, αισιόδοξο, εύθυμο, ισορροπημένο, καλόβολο, εύπλαστο, χωρίς καμία απολύτως τάση επιθετικότητας ή νευρικότητας, με άλλα λόγια, τελείως αξιόπιστο. Χωρίς αυτά τα χαρακτηριστικά, ένα Κόκερ είναι ανάξιο του ονόματος και της φυλής του και όχι μόνο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται στην αναπαραγωγή, αλλά και η συμβίωση μαζί του είναι προβληματική.

Ο Τύπος του Κόκερ είναι επίσης ξεχωριστός. Είναι «μεγάλο» σκυλί σε -σχετικά- μικρό σώμα, με τόνους ενέργειας και συμπυκνωμένης ανθεκτικότητας, εργατικότητας και αθλητικής δύναμης. Καλός, εκτεταμένος θώρακας, δυνατά σκέλη και μηροί, συμπαγές σώμα και μυϊκή μάζα και γενικά αρμονική και τυπική μορφολογία, που δίνει τη δυνατότητα στο Κόκερ να απολαμβάνει τη ζωή με το χαρακτηριστικό, ζωηρό ρυθμό του και να εργάζεται ακούραστα στο κυνήγι. Δεν είναι φυλή για αργόσχολους και η τεμπελιά δεν του ταιριάζει.

Η Υγεία εξαρτάται από την καλή εκ γενετής κατασκευή, τη σωστή ανατροφή / διατροφή και την κατάλληλη εξάσκηση και φροντίδα. Η φυλή προσβάλλεται από εντρόπιον, νεφροπάθειες, γλαύκωμα, ανωμαλίες του αιμοπηκτικού, ειδικές οφθαλμικές παθήσεις και σε ορισμένες, αρκετά σπάνιες, περιπτώσεις, έχουν παρουσιαστεί κρούσματα επιληψίας. Όλες αυτές οι παθήσεις μπορούν να αποφευχθούν με την επιλεκτική  αναπαραγωγή, γι’ αυτό είναι υψίστης σημασίας η επιλογή κουταβιού (πόσο μάλλον των θεμελιακών αναπαραγωγικών ζώων) να γίνεται με προσοχή, από κυνοτροφεία που παρέχουν εγγυήσεις και έχουν παράδοση στην παραγωγή Κόκερ απαλλαγμένων από κληρονομικές ασθένειες.

Όταν πρόκειται να επιλέξετε κουτάβι, ζητήστε τη βοήθεια κάποιου ειδικού, αναζητήστε λίστα επιλεγμένων εκτροφείων (που παρέχεται από τους Ομίλους για τη φυλή διεθνώς) και πάντοτε δείτε τους γονείς πριν αποφασίσετε. Αυτός είναι κανόνας που δεν πρέπει να παραβιάζεται, προκειμένου να αποφευχθούν μελλοντικά προβλήματα.

Η φροντίδα του τριχώματος και γενικά η περιποίηση είναι ουσιώδους σημασίας όχι μόνο για την αισθητική παρουσία ενός Κόκερ εκθέσεων, αλλά και για την καλή υγεία και φυσική κατάσταση κάθε ζώου συντροφιάς. Το Κόκερ έχει μακριά κρόσσια τριχώματος κάτω από το σώμα του και στα σκέλη. Το τρίχωμα λοιπόν πρέπει να βουρτσίζεται συχνά και να χτενίζεται ώστε ν’ απομακρύνονται τυχόν κόμποι, νεκρές τρίχες και ξένα σώματα. Το εσωτερικό των μακριών, καλυμμένων από πυκνό τρίχωμα αυτιών του πρέπει επίσης να καθαρίζεται συχνά, για να εξασφαλίζεται ο άριστος εξαερισμός της περιοχής και να αποφεύγονται οι ωτίτιδες. Τα νύχια πρέπει να διατηρούνται κοντά και οι τρίχες ανάμεσα στα πέλματα να κόβονται, απομακρύνοντας συγχρόνως τυχόν ξένα σώματα που ίσως να έχουν μπει ανάμεσα στα δάχτυλα και μπορεί να προκαλέσουν μικροτραυματισμούς και μολύνσεις. Τα Κόκερ εργασίας καθώς και εκείνα που διατηρούνται ως ζώα συντροφιάς πρέπει να κουρεύονται συχνά, αλλά και η παρουσίαση στις εκθέσεις απαιτεί μια ιδιαίτερη προετοιμασία του τριχώματος που είναι καλύτερο να γίνεται από ειδικό. Το θαμπό, αραιό, σπασμένο ή μπερδεμένο τρίχωμα είναι ένδειξη ελλιπούς φροντίδας ή ενδοπαρασίτων που πρέπει να προσεχθεί αμέσως. Το μπάνιο, ειδικά στα σκυλιά με άσπρο τρίχωμα, είναι απαραίτητο, αλλά πρέπει να γίνεται σωστά, με το ειδικό σαμπουάν και όχι πάρα πολύ συχνά. Μερικές φορές παρατηρούνται λεκέδες κάτω από τα μάτια, που είτε προέρχονται από αυξημένο δακρυϊκό έκκριμα (κάτι που ίσως οφείλεται σε κλιματολογικές συνθήκες, έντονη ξηρότητα, σκόνη, κ.λ.π.) ή είναι ένδειξη κάποιας αλλεργίας ή οφθαλμικής πάθησης, γι’ αυτό πρέπει να εξετάζεται από κτηνίατρο. Η περιοχή γύρω και κάτω από τα μάτια πρέπει να διατηρείται καθαρή με τη βοήθεια κάποιου ειδικού, ουδέτερου διαλύματος.

Το Κόκερ είναι σκυλί συντροφικό, με έντονη διάθεση και ανάγκη για παιχνίδι και εξάσκηση, που λατρεύει το νερό, συμβιώνει άριστα με όλα τα άλλα κατοικίδια ζώα και έχει χαρισματικό, εξαιρετικά ευδιάθετο χαρακτήρα. Διαθέτει μεγάλη αφοσίωση, διάθεση για επικοινωνία και ανάγκη στοργής και ζει για να ευχαριστεί, να αγαπά και να αγαπιέται από τους οικείους του.
Χρειάζεται έντονη κοινωνικοποίηση από νωρίς και δεν του αρέσει η μοναξιά: θέλει να ακολουθεί τους ανθρώπους του παντού και να βρίσκεται μαζί τους σε κάθε εκδήλωση της ζωής τους. Η ιδανική του θέση είναι μέσα στο σπίτι και η ενθουσιώδης ανταπόκριση με την οποία δέχεται την εκπαίδευση στην υπακοή, εγγυάται ότι με λίγη γνώση και φροντίδα η συμπεριφορά του θα είναι πάντα άψογη παντού. Δεν είναι τυχαίο ότι το Κόκερ βρίσκεται παντού, σταθερά, πολύ ψηλά στην κλίμακα δημοτικότητας ανάμεσα στους κυνόφιλους. Αυτή η αρχαία, αρμονική, ισορροπημένη και όχι «τεχνητή» φυλή έχει αποδειχτεί εξαιρετικά προσαρμόσιμη σε κάθε απαίτηση και τρόπο ζωής, αρκεί να του δίνεται η ευκαιρία να κάνει αυτό που κάνει καλύτερα από όλα: να αγαπά τον άνθρωπο και να χαίρεται τη ζωή με το χαρακτηριστικό, ανέμελο και ασυννέφιαστο τρόπο του, με τη «ζαβολιάρικη» λάμψη στα μάτια, που είναι το «σήμα κατατεθέν» του αληθινού Κόκερ...



Collie - Κόλεϊ




CollieΟΝΟΜΑΣΙΑ: Κόλεϊ, Κόλεϋ, Μακρύτριχο Κόλι, Τραχύ Κόλι.
ΧΩΡΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ: Μεγάλη Βρετανία.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Είναι απόγονος πολύ παλιάς ράτσας των υψιπέδων της Σκωτίας και της Βόρειας Αγγλίας που αρχικά φύλαγε και οδηγούσε πρόβατα. Με την πάροδο των χρόνων, αφού έδειξε και ιδιαίτερο ενδιαφέρον η βασίλισσα Βικτορία, εξελίχθηκε στο κομψό σκυλί που γνωρίζουμε όλοι. Ακόμη και σήμερα πολλοί το ονομάζουν “Λάσυ” από το όνομα που είχε σαν πρωταγωνιστής στην γνωστή δημοφιλή σειρά που παιζόταν στην τηλεόραση και έκτοτε έγινε ιδιαίτερα αγαπητό σαν κατοικίδιο.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Είναι κομψό σκυλί που το ύψος του κυμαίνεται από 51 μέχρι 62 εκ. και το βάρος του από 18 μέχρι 30 κιλά (το θηλυκό είναι μικρότερο από το αρσενικό). Έχει κεφάλι στενό και λεπτό, και κρανίο επίπεδο και πλατύ. Τα μάτια είναι αμυγδαλωτά, σκούρα καστανά ή μπλε. Τα αυτιά είναι μικρά και πέφτουν προς τα εμπρός. Έχει μακριά φουντωτή ουρά που καταλήγει άσπρη. Το τρίχωμά του είναι μακρύ και τραχύ και το υπόστρωμα μαλακό και πυκνό ενώ στο πρόσωπο και στις άκρες των αυτιών είναι κοντό. Στα χρώματα είναι ή άσπρο σε συνδυασμό με αποχρώσεις από ανοιχτό χρυσό μέχρι σκούρο κόκκινο, ή μπλε-μαύρο με καστανό, ή τρίχρωμο (μαύρο, άσπρο, κίτρινο). Υπάρχει επίσης και το Κοντότριχο Κόλι στο οποίο η μόνη διαφορά που υπάρχει με το Μακρύτριχο Κόλι είναι ότι το τρίχωμα είναι μεσαίου μάκρους.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Είναι φιλικό, ευαίσθητο και πανέξυπνο σκυλί που δένεται με την οικογένεια και ιδιαίτερα με τα παιδιά που του αρέσει να συντροφεύει στα παιχνίδια τους. Εκπαιδεύεται εύκολα και μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε άτομα με ειδικές ανάγκες. Είναι καλός σύντροφος και ιδανικός φύλακας για τα παιδιά. Μπορεί να κοιμάται έξω από το σπίτι. Το τρίχωμά του θέλει βούρτσισμα γιατί μαδάει. Δεν έχει ανάγκη μεγάλης ποσότητας τροφής. Μπορεί να προσαρμοστεί στη ζωή σε διαμέρισμα αρκεί να έχει καθημερινή βόλτα και άσκηση.



Doberman - Ντομπερμαν




DobermanΟΝΟΜΑΣΙΑ: Ντόμπερμαν, Ντόπερμαν.
ΚΑΤΑΓΩΓΗ: Γερμανία.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Προερχόμενο από τη Γερμανία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1860, το Ντόμπερμαν χρησιμοποιήθηκε ως προσωπικός φύλακας και φρουρός, εξολοθρευτής βραβερών ζώων (ποντίκια κ.ά.), τσοπανόσκυλο και κυνηγόσκυλο. Ανεπτυγμένη από το Louis Dobermann, αυτή η ράτσα είναι μια από τις λίγες που πήραν το όνομά τους από ένα πραγματικό πρόσωπο. Αυτή η ευγενική και περήφανη ράτσα υπηρέτησε ηρωικά και κατά τη διάρκεια των δύο Παγκοσμίων Πολέμων και είναι το επίσημο σκυλί μάχης του Σώματος Πεζοναυτών του Αμερικανικού Στρατού.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Αυτό το μεσαίου μεγέθους σκυλί, έχει μυώδες και δυνατό σώμα. Το ύψος του κυμαίνεται από 63 μέχρι 72 εκ. και ζυγίζει από 32 έως 45 κιλά. Το κοντό λείο τρίχωμά του μπορεί να είναι μαύρο, κόκκινο, μπλε ή φαιοκίτρινο, με έντονα καθορισμένα σημάδια καφέ-κόκκινου χρώματος πάνω από τα μάτια, στη μουσούδα, στο λαιμό, στα πόδια και κάτω από την ουρά.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Αυτό δεν είναι σκυλί για τον καθένα. Απαιτεί έναν ιδιοκτήτη που να είναι δίκαιος, ήρεμος και επιτακτικός. Ο ιδιοκτήτης πρέπει να επιβληθεί με ευγενικό και υπομονετικό τρόπο. Αυτό το σκυλί είναι αφοσιωμένο στον ιδιοκτήτη του και τυφλά πιστό και υπάκουο. Είναι γεννημένος φύλακας είναι πολύ επιφυλακτικό με την παρουσία των ξένων. Είναι ενεργητικό, άφοβο, αποφασισμένο για όλα και σε εγρήγορση. Το Ντόμπερμαν απολαμβάνει την ανθρώπινη συντροφιά. Είναι υπερβολικά πιστό και υπερπροστατευτικό για την οικογένεια και την περιοχή του. Αυτή η ράτσα συνυπάρχει καλύτερα με τα μεγαλύτερα προσεκτικά και διακριτικά παιδιά. Δεν μπορεί να συνυπάρξει ειρηνικά με άλλα οικιακά κατοικίδια. Αυτή η ράτσα είναι περισσότερο ικανή να συνδεθεί με τον άνθρωπο και ιδιαίτερα με ένα μόνο μέλος της οικογένειας. Το Ντόμπερμαν απαιτεί τη συνεχή προσοχή και δεν είναι καλό να το αφήνουμε μόνο του για μεγάλες χρονικές περιόδους. Δεν συστήνεται σε άπειρο ιδιοκτήτη σκύλου. Είναι πολύ δραστήριο, χρειάζεται ευρύχωρη αυλή και να ασκείται τακτικά για να εκτονώνει την ενέργεια του. Χρειάζεται τακτικό βούρτσισμα και ελάχιστο καλλωπισμό. Η στοματική υγιεινή είναι απαραίτητη να αποτραπεί η πρόωρη απώλεια δοντιών. Το Ντόμπερμαν προσβάλλεται εύκολα από το σύνδρομο Wobbler, την νόσο Von Willebrands, τυμπανισμό, δυσπλασία ισχίων, και καρδιακές παθήσεις. Δεν ευημερεί στο κρύο.



Dogo Argentino - Ντογκο Αρτζεντινο




Dogo ArgentinoΡΑΤΣΑ: Ντόγκο Αρτζεντίνο.
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Αργεντινή.
ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο Δρ Antonio Martinez διασταύρωσε διάφορες ράτσες μεταξύ τους, όπως σκύλο της Κόρδοβας Μολοσσό, Μπόξερ, Μπουλντόγκ κ.ά. και έφτιαξε μια ράτσα πολύ καλή στο κυνήγι μεγάλων θηραμάτων, φύλακα, οικογενειακό κατοικίδιο αλλά και οδηγό τυφλών.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Αυτό το μυώδες, κομψό σκυλί (απόγονος των μαστίφ) έχει ύψος μεταξύ 57 και 69 εκ. και ζυγίζει από 36 μέχρι 50 κιλά. Το κοντό, πυκνό, στιλπνό τρίχωμα πρέπει να είναι κατάλευκο. Τα τριγωνικά αυτιά είναι στητά. Η δομή του σώματος είναι δυνατή και ογκώδης, με δυνατό γειρτό λαιμό και φαρδύ στήθος. Η ράχη του είναι ογκώδης. Έχει χοντρή ουρά που κρέμεται ίσια κάτω.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Είναι ένα δραστήριο, θαρραλέο, στοργικό, ειρηνικό και υπάκουο σκυλί. Θα υπερασπιστεί γενναία τον ιδιοκτήτη και την περιουσία. Είναι φιλικό σκυλί αλλά είναι επιθετικό προς άλλα σκυλιά.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΝΤΟΓΚΟ ΑΡΤΖΕΝΤΙΝΟ: Δεν μπορεί να ζήσει σε διαμέρισμα. Η εκπαίδευση πρέπει να είναι αυστηρή αλλά όχι σκληρή. Χρειάζεται πολλή άσκηση και αρκετή τροφή. Το τρίχωμά του χρειάζεται βούρτσισμα και το μάτια του συχνό καθάρισμα για να μη δημιουργούνται σημάδια.
ΤΡΙΧΩΜΑ: Το τρίχωμα είναι κοντό και πάντα λευκό, το δέρμα μπορεί ωστόσο να παρουσιάζει λεκέδες μαύρου ή γκρίζου χρώματος. Ένα σημάδι μαύρου ή ραβδωτού χρώματος στο τρίχωμα του κεφαλιού μέχρι το ύψος των αυτιών είναι επιτρεπτό.


Dogue de Bordeaux - Ντογκ ντε Μπορντω




Dogue de BordeauxΡΑΤΣΑ: Ντογκ ντε Μπορντώ, Μαστίφ του Μπορντώ, Σκύλος του Μπορντώ.
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Γαλλία.
ΙΣΤΟΡΙΑ: Κατάγεται από την περιοχή Μπορντώ της Γαλλίας και χρησιμοποιήθηκε σαν κυνηγός μεγάλων θηραμάτων, όπως είναι οι αρκούδες, σε αγώνες και σαν φύλακας. Σήμερα δεν είναι πολύ διαδεδομένο εκτός της Κεντρικής Ευρώπης και χρησιμοποιείται σαν φύλακας.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:Είναι ένα μυώδες σκυλί με κοντά πόδια, το ύψος του είναι από 58 μέχρι 70 εκ. και το βάρος του από 35 μέχρι 50 κιλά. Έχει μεγάλο κεφάλι με γωνιές, τα ρουθούνια του είναι πλατιά και έχουν το ίδιο χρώμα με τη μάσκα του προσώπου. Έχει φαρδιά μουσούδα και τα χείλη του κρέμονται λίγο. Τα μικρά αυτιά κρέμονται στα μάγουλα. Το τρίχωμα είναι κοντό, λείο και απαλό και έχει χρώμα καστανοκόκκινο, χρυσό και γκρι, μπορεί να έχει λευκά μικρά σημάδια στο στήθος και στα πέλματα και η μάσκα είναι μαύρη ή κόκκινη.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Είναι εκ φύσεως ικανό να προστατεύει το χώρο, αγαπά τα παιδιά, είναι δραστήριο, καλοπροαίρετο σκυλί αν και λόγω εμφάνισης δείχνει κακόκεφο.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΝΤΟΓΚ ΝΤΕ ΜΠΟΡΝΤΩ: Είναι σκύλος που κοιμάται και εκτός σπιτιού και υποφέρει ιδιαίτερα τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Το τρίχωμά του χρειάζεται βούρτσισμα. Έχει ανάγκη αρκετής άσκησης και φαγητού.



English Bulldog - Αγγλικό Μπουλντογκ




English Bulldog
Περιγραφή: To Bulldog είναι μικρό σε ανάστημα, αλλά φαρδύ και συμπαγές, με χοντρό ογκώδες κεφάλι. Το κεφάλι του πρέπει να είναι πλατύ (όσο πλατύτερο τόσο το καλύτερο) με μάγουλα που εκτείνονται στο πλάι των ματιών Το δέρμα στο κεφάλι και το μέτωπο πρέπει να πέφτει σε πυκνές ζάρες. Η μουσούδα είναι κοντή και πλακουτσωτή, η μύτη φαρδιά και μαύρη με μεγάλα ρουθούνια. Το πάνω χείλος πρέπει να κρέμεται και το κάτω μέρος του σαγονιού έχει έντονο προγναθισμό. Τα μάτια είναι πολύ στρογγυλά, απομακρυσμένα μεταξύ τους και πολύ σκούρα. Τα αυτιά πρέπει να είναι μικρά και λεπτά, διπλωμένα προς τα πίσω σε σχήμα τριαντάφυλλου. Η ουρά είναι κοντή, χαμηλά στο σώμα. Το τρίχωμα μπορεί να είναι κοκκινωπό, κιτρινωπό καφέ, παρδαλό, μπεζ, ανοιχτό κόκκινο ή λευκό και μπορεί επίσης να περιλαμβάνει συνδυασμούς όλων αυτών των χρωμάτων. Το μαύρο χρώμα δεν είναι αποδεκτό. Μερικές φορές η μουσούδα είναι μαύρη. Με τα γεροδεμένα πόδια του τοποθετημένα σε κάθε γωνία του μυώδες σώματος του, το Bulldog βαδίζει σκόπιμα με κάποιο λίκνισμα.
Χαρακτήρας
Παρόλο που η εμφάνιση του Αγγλικού Bulldog προκαλεί κάποιο δέος, είναι από τα πιο ευγενικά σκυλιά. Με τον τρόπο αυτό θα διώξει κάθε εισβολέα και πολύ λίγοι θα ρισκάρουν μια αναμέτρηση με ένα σκυλί που είναι αρκετά θαρραλέο ώστε να παλέψει με ένα ταύρο. Περιγράφεται ως ένα πολύ τρυφερό και εξαρτώμενο ζώο, ευγενικό με τα παιδιά, αλλά γνωστό για το θάρρος του και τις εξαιρετικές του ικανότητες ως φύλακας. Αποφασιστικά και ξεροκέφαλα, τα σκυλιά αυτής της ράτσας μπορούν να γίνουν πολύ επίμονα και πεισματάρικα. Δεν το βάζουν κάτω εύκολα. Τα Bulldog είναι σκυλιά των ανθρώπων, αποζητούν την ανθρώπινη συντροφιά και απολαμβάνουν μέχρι το τελευταίο λεπτό που μπορούν να πάρουν. Απαιτείται η ανθρώπινη προσοχή πολλών ανθρώπων για να κάνουν αυτή τη ράτσα ευτυχισμένη. Μερικά αγγλικά Bulldog μπορεί να είναι κυριαρχικά και χρειάζονται έναν ιδιοκτήτη που ξέρει πώς να επιδείξει ηγεσία και καταλαβαίνει την ψυχολογία της αγέλης στα σκυλιά. Ένα Bulldog που αντιλαμβάνεται σωστά τη θέση του στην ανθρώπινη αγέλη είναι αξιόπιστο με όλους τους ανθρώπους. Αυτή η ράτσα τα πάει καλά με τα άλλα κατοικίδια του σπιτιού αλλά μπορεί να έχει άγρια και απρόβλεπτη συμπεριφορά με ξένα σκυλιά τα οποία δεν θεωρεί μέρος της αγέλης του. Όταν τα bulldog είναι μικρά, είναι γεμάτα ενέργεια, η οποία μειώνεται καθώς μεγαλώνουν. Ροχαλίζουν πολύ δυνατά και τα περισσότερα έχουν την τάση να βγάζουν σάλια. Τα Bulldog που παρουσιάζουν κτητική συμπεριφορά, πχ φυλούν έπιπλα, την τροφή τους, παιχνίδια ή άλλα μέρη του σπιτιού ή έχουν επιθετική συμπεριφορά προς άλλα σκυλιά, συνήθως δεν έχουν γύρω τους ανθρώπους που είναι αρχηγοί της αγέλης τους. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να διορθωθεί αρκεί ο ιδιοκτήτης να αρχίσει να ασκεί την απαιτούμενη ηγεσία. Τα σκυλιά που είναι αρχηγοί στο σπίτι αντί για τους ιδιοκτήτες τους, δεν είναι τόσο ευτυχισμένα όσο αυτά που έχουν έναν άνθρωπο ηγέτη, καθώς είναι πολύ αγχωτικό για ένα σκυλί να πρέπει να κρατάει τους ανθρώπους «του» σε τάξη.
Προβλήματα υγείας
Αναπνευστικά προβλήματα: Μερικά έχουν πολύ μικρή τραχεία. Δεν έχουν καλή όραση και είναι επιρρεπή σε θερμοπληξία στο ζεστό καιρό, πολύ ζεστά δωμάτια και αυτοκίνητα. Είναι επίσης πολύ ευαίσθητα και στο κρύο. Τα θηλυκά γεννούν συχνά με καισαρική λόγω του μεγέθους του κεφαλιού των κουταβιών. Το γαστρεντερικό τους σύστημα είναι πολύ ενεργό και μπορεί να είναι προσβλητικό για ανθρώπους με ευαίσθητη μύτη! Είναι επίσης επιρρεπή σε δερματικά προβλήματα καθώς επίσης σε προβλήματα στους γοφούς και τα γόνατα.
Συνθήκες διαβίωσης
Το αγγλικό bulldog είναι καλό για ζωή σε διαμέρισμα. Είναι πολύ τεμπέλικα στο σπίτι και δεν τους χρειάζεται αυλή. Αυτή η ράτσα είναι για ζωή μέσα στο σπίτι. Τα bulldogs τα πάνε καλά σε εύκρατα κλίματα καθώς κρυώνουν εύκολα στο κρύο και δυσκολεύονται να δροσιστούν στη ζέστη.
Άσκηση
Μερικά αγγλικά bulldog μπορούν να μην ασκηθούν καθόλου, ενώ άλλα είναι γεμάτα ενέργεια. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να πηγαίνουν τουλάχιστον μια βόλτα ημερησίως, ώστε να εκπληρώσουν το ένστικτό των σκύλων να περπατούν. Τα αγγλικά bulldog που είναι σε φόρμα μπορούν να κινηθούν πολύ γρήγορα για μικρό χρονικό διάστημα.
Διάρκεια ζωής
Ο μέσος όρος είναι τα 8 χρόνια. Κάποια σκυλιά έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής ενώ άλλα μικρότερη.
Καλλωπισμός
Το κοντό και μαλακό τρίχωμα τους χρειάζεται πολύ λίγη περιποίηση. Βούρτσισμα με δυνατή και κοντή βούρτσα σε τακτά διαστήματα και μπάνιο μόνο όταν είναι απαραίτητο. Καθάρισμα κάθε μέρα με ένα μαλακό πανί τις ρυτίδες του προσώπου. Αυτή η ράτσα είναι μετρίου μαδήματος.
Προέλευση
Τα σημερινά bulldog έχουν πολύ διαφορετικό χαρακτήρα από αυτό των προγόνων τους. Η ράτσα κατάγεται από τα αρχαία ασιατικά mastiff, αλλά η ανάπτυξη τους έγινε εξολοκλήρου στη Μεγάλη Βρετανία. Το όνομα bulldog το οποίο προέρχεται από το μεσαίωνα, αναφέρεται όχι μόνο στην εμφάνιση ενός «μικρού ταύρου» αλλά επίσης από τη δύναμη με την οποία ένα μικρό σκυλί επιτίθενταν σε ταύρους στην αρένα πριν η πρακτική αυτή απαγορευτεί με νόμο το 19ο αιώνα.


English Mastiff - Μαστιφ Αγγλίας




english-mastiffΙΣΤΟΡΙΚΟ: Από τα πολύ παλιά χρόνια στην Αγγλία υπήρχαν σκυλιά που μπορούν να θεωρηθούν οι πρόγονοι του σύγχρονου Μαστίφ. Με την κατάκτηση της Μεγάλης Βρετανίας από τους Ρωμαίους πολλά σκυλιά από την Ρώμη έφθασαν εκεί και εξαπλώθηκαν σε όλη την Αγγλία και τα χρησιμοποιούσαν περισσότερο σαν φύλακες και λιγότερο για κυνήγι ή άλλους σκοπούς. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης στον πόλεμο και υπάρχουν αναφορές που ο Ιούλιος Καίσαρας ευχαριστεί τα σκυλιά αυτά για την ανδρεία που επέδειξαν στην μάχη. Πολλά χρόνια αργότερα, στην μάχη που έγινε το 1415 στο Αζενκούρ, ο ευγενής sir Peers Legh και ιππότης του Lyme Hall, τραυματίστηκε, τότε ο σκύλος του ένα θηλυκό Μαστίφ, για πάρα πολλές ώρες τον προστάτευε μέχρι να τελειώσει η μάχη, ο ευγενής τελικά πέθανε και ο σκύλος επέστρεψε στην Αγγλία, από τότε η οικογένεια του ευγενή έγινε προστάτης της ράτσας. Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου κινδύνεψε με εξαφάνιση και τότε διασταυρώθηκε με κοντότριχο Αγίου Βερνάρδου. Το Μαστίφ είναι ένα σπάνιο σκυλί που σήμερα το συναντάμε περισσότερο στην Αμερική και λιγότερο στην Μεγάλη Βρετανία.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:Το Μαστίφ ανήκει στα μεγαλόσωμα σκυλιά, το ύψος του κυμαίνεται από 70 μέχρι 76 εκ, και το βάρος του από 79 μέχρι 86 κιλά. Το ογκώδες και φαρδύ κεφάλι καταλήγει σε φαρδιά και κοντή μουσούδα. Τα μάτια βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους, είναι μικρά και σκουρόχρωμα. Τα αυτιά βρίσκονται ψηλά, έχουν απόσταση μεταξύ τους, είναι μικρά και λεπτά. Ο λαιμός είναι φαρδύς, μυώδης και ελαφρά τοξωτός. Η ουρά ξεκινά από ψηλά και είναι μακριά. Το τρίχωμα είναι κοντό, πυκνό, λείο και σφιχτό. Το χρώμα στην μουσούδα, τα ρουθούνια και τα αυτιά είναι πάντα μαύρο ενώ στο υπόλοιπο σώμα μπορεί να είναι φαιοκίτρινο με ή χωρίς μαύρα σημάδια, βερικοκί, ασήμι.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Είναι ένα καλόκαρδο σκυλί, γνωστό για την αφοσίωσή του. Έχει έμφυτη την ικανότητα της προστασίας του χώρου. Είναι φιλικό και πιστό σκυλί αλλά χρειάζεται έμπειρο ιδιοκτήτη. Μπορεί να κοιμάται εκτός σπιτιού. Το τρίχωμά του χρειάζεται βούρτσισμα. Έχει ανάγκη μεγάλης ποσότητας τροφής αλλά και αρκετή άσκηση για να μην παχύνει.




Fox terrier - Φοξ Τερριέ




fox_terrierΔιάρκεια ζωής: 10 χρόνια
Ασκηση: Αφθονη
Περιποίηση: Μέτρια ως Περιορισμένη
Θόρυβος: Πολύ ομιλητικός
Προβλήματα Υγείας: Απαραιτήτως οφθαλμολογική εξέταση και κόψιμο ουράς
Ύψος: 39 εκατοστά μέγιστο
Γενικά
Οι δύο φυλές, σκληρότριχος και λειότριχος, είναι παλιάς Βρετανικής καaταγωγής και έχουν ελάχιστες διαφορές, με εξαίρεση το τρίχωμά τους. Κατάγονται πιθανώς από σκύλους που χρησιμοποιήθηκαν σε κυνήγι αλεπούς στις αρχές του 19ου αιώνα.
Συμπεριφορά και γνωρίσματα
Τα γένια του σκληρότριχου Τερριέ τονίζουν περισσότερο το τετράγωνο ρύγχος, που θεωρείται το χαρακτηριστικό του γνώρισμα. Τα πλούσια θυσανωτά φρύδια προσδίδουν άγριο ύφος. Χρειάζεται αυστηρή πειθαρχία στην ύπαιθρο, όπου θα βρίσκει οποιαδήποτε κίνηση ενδιαφέρουσα. Το λειότριχο αποτελεί μία απλή γεροφτιαγμένη φυλή και είναι σε γενικές γραμμές λιγότερο ζωηρό. Και οι δύο φυλές όμως είναι ρωμαλέες και απολαμβάνουν την άσκηση.
Περιγραφή
Το λειότριχο έχει μαλακό, ίσιο τρίχωμα. Το σκληρότριχο έχει τραχύ μανδύα και απαλότερο υπομανδύα. Το κούρεμα του για τις εκθέσεις είναι πολύπλοκο. Τα μικρά διεισδυτικά μάτια του βρίσκονται αρκετά κοντά μεταξύ τους. Τα αυτιά σχήματος V είναι διπλωμένα προς τα εμπρός, με αποτέλεσμα οι άκρες των αυτιών να κρέμονται κοντά στα μάγουλα. Η ουρά (που κόβεται μερικές φορές) στέκεται ψηλά. Τα πέλματα είναι παχιά. Ο σκελετός είναι γερός και μυώδης, με στρογγυλεμένες πλευρές και κοντή, επίπεδη ράχη.


French Bulldog - Γαλλικό Μπουλντόγκ




french-bulldogΡΑΤΣΑ: Γαλλικό Μπουλντόγκ.
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Γαλλία.
ΙΣΤΟΡΙΑ: Απόγονος του Αγγλικού Μπουλντόγκ, διασταυρώθηκε στη Γαλλία με άλλες ράτσες “toy” δημιουργώντας το πολύ αγαπητό, τον 19ο αι. στην Αυλή του Παρισιού, Γαλλικό Μπουλντόγκ.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Είναι ένα μικρόσωμο, γεροδεμένο σκυλί που έχει ύψος από 37 μέχρι 39 εκ. και το βάρος του κυμαίνεται από 7,5 έως 14 κιλά. Το κεφάλι είναι δυνατό και τετράγωνο, τα μάτια μεγάλα, τα αυτιά “νυχτερίδας” (πλατιά στη βάση με στρογγυλεμένες άκρες) και η μύτη κοντή με πλατιά ρουθούνια. Το τρίχωμά του είναι κοντό, λείο και γυαλιστερό. Στα χρώματα μπορεί να είναι λευκό, να έχει ρίγες, να έχει το λευκό σαν βασικό χρώμα με σημάδια άλλου χρώματος, να είναι κόκκινο ή κίτρινο με σημάδια και ραβδώσεις.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Είναι ένα πιστό, φιλικό σκυλί που αγαπά τον ιδιοκτήτη και την οικογένεια. Είναι υπομονετικό σκυλί και δεν θα γαβγίσει χωρίς λόγο.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΓΑΛΛΙΚΟΥ ΜΠΟΥΛΝΤΟΓΚ: Μπορεί να ζήσει σε διαμέρισμα και χρειάζεται ειδική φροντίδα το καλοκαίρι γιατί υποφέρει με τη ζέστη. Χρειάζεται μέτρια ποσότητα φαγητού και οι καθημερινές βόλτες καλύπτουν την ανάγκη του για άσκηση.



German Shepherd - Γερμανικός Ποιμενικός




german sheperd

Ο Γερμανικος Ποιμενικος.


ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Γερμανία.
ΙΣΤΟΡΙΑ: Η ανάγκη ύπαρξης ενός πολύ ικανού, εργαζόμενου σκύλου οδήγησε τους εκτροφείς να διασταυρώσουν εκλεκτά γερμανικά τσοπανόσκυλα με Κόλεϊ, έτσι, προς το τέλος του 19ου αιώνα, δημιουργήθηκε μια από τις δημοφιλέστερες ράτσες ο Γερμανικός Ποιμενικός. Χρησιμοποιήθηκε πολύ στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο στην αναζήτηση και διάσωση και σε άλλες υπηρεσίες. Σήμερα είναι η πιο αναγνωρίσιμη ράτσα στον κόσμο με εκατομμύρια θαυμαστές.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Ο Γερμανικός Ποιμενικός είναι μια ράτσα κλασικής ομορφιάς.Το ύψος αυτού του σκύλου κυμαίνεται από 55 μέχρι 65 εκ. και το βάρος από 22 μέχρι 40 κιλά. Τοα θηλυκό είναι μικρότερο από το αρσενικό. Το κεφάλι είναι σφηνοειδές και τα αυτιά στητά. Έχει μακριά ουρά. Το διπλό τρίχωμα είναι παχύ, ίσιο και σκληρό και το χρώμα του μαύρο με καφέ-κόκκινα, καφέ, μαύρα, ή ανοικτά γκρι σημάδια.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Ο Γερμανικός Ποιμενικός έχει υψηλό δείκτη νοημοσύνης, είναι άφοβος, τολμηρός και πάντα σε επιφυλακή. Έχει μεγάλη δύναμη, είναι πιστός στην οικογένεια και επιφυλακτικός με τους ξένους. Είναι αγαπημένο κατοικίδιο συντροφιάς και πολύ καλός φύλακας.

Τι πρέπει να γνωρίζετε πριν την αποκτηση γερμανικου ποιμενικου

Χρειάζεται από νωρίς εντατική εκπαίδευση. Μπορεί να μείνει σε διαμέρισμα αλλά προτιμά τους μεγάλους και άνετους χώρους. Μπορεί να παρουσιάσει δυσπλασία ισχίων και επιληψία.

Χαρακτηριστικά Γερμανικού Ποιμενικού


Εμφάνιση: Σκύλος μεσαίου μεγέθους, περισσότερο μακρύς παρά ψηλός, δυνατός και μυώδης.

Χαρακτήρας: Ένας Γερμανικος Ποιμενικος πρέπει να είναι ήρεμος, γεμάτος σιγουριά και αυτοπεποίθηση και ταυτόχρονα πάντα σε εγρήγορση και πρόθυμος για δράση. Πρέπει να έχει θάρρος και να είναι αρκετά «σκληρό» ώστε να ανταποκρίνεται στα καθήκοντά του ως φύλακας, σκύλος προστασίας ή τσοπανόσκυλο.

Κεφάλι: Πρέπει να είναι σε αρμονία με το σώμα, σχετικά πλατύ ανάμεσα στ’ αφτιά. Έχει δυνατά σαγόνια, σφιχτά χείλια που κλείνουν καλά και με σκούρο χρώμα. Η μύτη είναι ίσια, όχι ανασηκωμένη ούτε πλακουτσωτή και πάντα μαύρη.

Δόντια: Δυνατά, υγιή και πλήρη (42).

Μάτια: Μεσαίου μεγέθου, αμυγδαλωτά. Το χρώμα τους πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο σκούρο.

Αυτιά: Σηκωμένα, σχεδόν παράλληλα και ανοιχτά μπροστά. ΠΟΤΕ ΠΕΣΜΕΝΑ. Το μόνο που είναι επιτρεπτό είναι το να πηγαίνουν προς τα πίσω κατά τη διάρκεια της κίνησης.

Τρίχωμα: Έχει διπλό τρίχωμα, εσωτερικό και μανδύα. Το τρίχωμα είναι λείο και σκληρό, με πιο μακριές τρίχες γύρω από το λαιμό.

Χρώμα: Μαύρο ή μαύρο με καφέ ή ξανθό με γκρι ανταύγειες. Όλο μαύρο ή όλο γκρι με ανοιχτές ή σκούρες καφέ ανταύγειες. Ανοιχτόχρωμες ραβδώσεις στο στήθος ή πολύ απαλό χρώμα στο μέσο των ποδιών επιτρέπεται αλλά δεν είναι επιθυμητό.

Μέγεθος:Ιδανικό ύψος (στο ακρώμιο) αρσενικά: 60-65 cm, θηλυκά 55-60 cm.
Βάρος: 30-40 κιλά για τα αρσενικά και 22-32 κιλά για τα θηλυκά.



Golden Retriever - Γκολντεν Ριτριβερ




Golden RetrieverΟΝΟΜΑΣΙΑ: Γκόλντεν Ριτρίβερ, Γκόλντεν Ρετρίβερ, Χρυσό θηραματοφόρο.
ΚΑΤΑΓΩΓΗ: Μεγάλη Βρετανία.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Θεωρείται ότι το Γκόλντεν Ρετρίβερ είναι απόγονος του Λαμπραντόρ, που βελτιώθηκε από την διασταύρωση με το μονόχρωμο κίτρινο Ρετρίβερ από το Newfoundland και με το Scottish Water Spaniel, ή ότι προήλθε από τη διασταύρωση του Bloodhound με το ρωσικό κίτρινο Ρετρίβερ που χρησιμοποιήθηκε στη Σκοτία για να φέρνει το πληγωμένο θήραμα. Η ράτσα, με τα σημερινά της χαρακτηριστικά οριστικοποιήθηκε στην Αγγλία τον δέκατο ένατο αιώνα. Ένα από τα πιο δημοφιλή κατοικίδια τώρα, προγενέστερα είχε χρησιμοποιηθεί για το κυνήγι υδρόβιων πουλιών.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Ανήκει στα μεγάλα σκυλιά. Ζυγίζει από 25 μέχρι 31 κιλά και το ύψος του κυμαίνεται από 51 μέχρι 61 εκ. Το διπλό τρίχωμα είναι μακρύ και ελαφρώς κυματιστό ενώ στην ουρά και τα πόδια είναι μακρύτερο και περισσότερο κυματιστό. Τα χρώματα περιλαμβάνουν αποχρώσεις του κρεμ και του χρυσού. Το κόκκινο και το σκούρο βαθυκόκκινο δεν είναι αποδεκτά χρώματα.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Δραστήριο, ενεργητικό και ακμαίο το Γκόλντεν Ρετρίβερ είναι εξαίρετο στο να φέρνει το θήραμα, τόσο στο κυνήγι στο δάσος όσο και στο νερό. Είναι καλός ιχνηλάτης αλλά λιγότερο συστηματικός από το Λαμπραντόρ. Αφού δεν είναι επιθετικό, γαβγίζει σπάνια και δεν είναι καλός φύλακας. Είναι ήρεμο, συγκρατημένο και πολύ ευφυές. Είναι πάντα υπομονετικό και ευγενικό με τα παιδιά και πολύ καλό με άλλα κατοικίδια ζώα. Είναι πολύ πιστός σύντροφος. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν κυνηγόσκυλο, σαν οδηγός, στην αναζήτηση συντριμμιών, στην ανίχνευση ναρκωτικών ουσιών, καθώς επίσης και σαν κατοικίδιο. Το Γκόλντεν Ρετρίβερ χαρακτηρίζεται από την ικανότητά του να ασκεί βαριές εργασίες και γι' αυτό δεν μπορεί να ζήσει σε διαμέρισμα επειδή είναι πολύ δραστήριο και έχει ανάγκη την άσκηση. Παρουσιάζει συχνά δυσπλασία ισχίων, καταρράκτη και δερματικές αλλεργίες. Η προσεγμένη διατροφή είναι πολύ σημαντική δεδομένου ότι έχει τάση να παίρνει εύκολα βάρος.
                                       θηλυκό           αρσενικό
Ύψος στα ακρώμια:    51-56 cm        56-61 cm
Bάρος:                           25-32 kg         27-36 kg
Τρίχωμα – περιποίηση: Μακρύ, πυκνό, ίσιο ή κυματιστό, με αδιάβροχο υπόστρωμα. Xάνει αρκετές τρίχες, χρειάζεται καθημερινή περιποίηση με μαλακή βούρτσα και χτένα.
Aνάγκη για άσκηση: Xρειάζεται μεγάλης διάρκειας καθημερινή βόλτα και τη δυνατότητα να τρέχει ελεύθερο. Λατρεύει το κολύμπι και πρέπει να το εξασκεί όσο γίνεται πιο συχνά.
Kατάλληλο για: Σκύλος συντροφιάς, για οικογένειες, παιδιά, άτομα με ειδικές ανάγκες, σκύλος αθλοπαιδιών και κυνηγιού, οδηγός τυφλών, ανιχνευτής ναρκωτικών και εκρηκτικών.
Aκατάλληλο για: Φύλακας, σωματοφύλακας.



Great Dane - Μολοσσοί Αρλεκίνοι - Μεγάλος Δανός




great-daneΎψος αρσενικά: 80cm (τουλάχιστον)
Ύψος θηλυκά: 72cm (τουλάχιστον)
Βάρος αρσενικά: 55kg (τουλάχιστον)
Βάρος θηλυκά: 45kg (τουλάχιστον)
Χώρα προέλευσης: Γερμανία
Aρχικός προορισμός: κυνήγι αγριογούρουνου
Ένας ήρεμος γίγαντας.
Μη σας τρομάζει το τεράστιο μέγεθός τους. Μη σας πτοεί το τρομακτικό όνομα «Μολοσσός» (Μαστίφ δηλαδή) που παραπέμπει σε δυνατά σκυλιά φύλαξης και προστασίας.
Οι σύγχρονοι «Μεγάλοι Δανοί» ίσως προκαλούν τρόμο στους ανεξοικείωτους. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για ζώα ευγενικά, πράα, κοινωνικά, ήρεμα, που «χωράνε» θαυμάσια στο μικρό σας διαμέρισμα!

Η εξωτερική εμφάνιση
Ο Γερμανικός Μολοσσός είναι μια από τις πιο κομψές γιγαντόσωμες φυλές. Η ευγενική του εμφάνιση συνδυάζει ένα μεγαλόσωμο, δυναμικό σώμα, γερής κατασκευής με περηφάνια, αρμονία, κομψότητα και ένα ιδιαίτερα εκφραστικό πρόσωπο. Θεωρείται ο Απόλλωνας των σκύλων.

Η ιστορία
Το αγγλικό όνομα της φυλής (Μεγάλος Δανός) δημιουργεί αρκετά μπερδέματα ως προς την προέλευσή της. Απεικονίσεις ζώων που έμοιαζαν στους Μολοσσούς έχουν βρεθεί σε Αιγυπτιακούς Ναούς, που χρονολογούνται στο 3.000 π.Χ., καθώς και σε ακόμη αρχαιότερα Βαβυλωνιακά αντικείμενα, όπου τους σκύλους συνόδευαν Ασσύριοι. Αυτοί οι σκύλοι είχαν το ίδιο ογκώδες σώμα και ψηλά, δυνατά πόδια με τους σύγχρονους Μολοσσούς, σύμφωνα με τον Βρετανό κριτή μορφολογίας Andrew Brace.
Οι Ασσύριοι αντάλλαξαν εμπορικά τους μεγαλόσωμους αυτούς σκύλους με Έλληνες και Ρωμαίους εμπόρους και οι Ρωμαίοι φαίνεται να διασταύρωσαν τα ζώα αυτά με Βρετανικούς σκύλους φύλαξης. Αυτός είναι και ο λόγος, που το παλαιό Αγγλικό Μαστίφ θεωρείται πρόγονος του σημερινού Μολοσσού. Κάποιοι υποστηρίζουν πως στη διαμόρφωσή του συμμετείχε και το Ιρλανδέζικο Γούλφχαουντ.
Ως ξεχωριστός τύπος, ο Μολοσσός υπάρχει για περισσότερα από 400 χρόνια στη Γερμανία, όπου ήταν γνωστό αρχικά ως English Dogge και βοηθούσε στο κυνήγι του αγριογούρουνου - το πάλαι ποτέ ευρωπαϊκό αγριογούρουνο είχε τη φήμη ενός ιδιαίτερα άγριου, ευκίνητου, δυναμικού και καλά οπλισμένου ζώου και το κυνήγι του απαιτούσε ένα Σούπερ σκύλο.
Το πρώτο επίσημο πρότυπο της φυλής συντάχθηκε στη Γερμανία το 1891, όπου οι περισσότεροι σύγχρονοι λάτρες της φυλής αποδίδουν και την πατρότητα του κομψού αυτού ισορροπημένου σκύλου.
Ο χαρακτήρας
Το αγγλικό πρότυπο της φυλής, το χαρακτηρίζει ορμητικό και τολμηρό και αυτό σημαίνει πως η φυλή πρέπει να είναι πάντα σε ετοιμότητα προκειμένου να πάει οπουδήποτε και να κάνει οτιδήποτε. Όμως ταυτόχρονα, οι Μεγάλοι Δανοί οφείλουν να είναι ευγενικοί, εξωστρεφείς, φιλικοί και φυσικά, για σκύλους αυτού του μεγέθους, η νευρικότητα και η επιθετικότητα δεν είναι αποδεκτά χαρακτηριστικά.
Τι κι αν κάποτε κυνηγούσαν αγριογούρουνα; Οι σύγχρονοι Μολοσσοί είναι ιδιαίτερα ήρεμοι και προσαρμόζονται εύκολα σε μια σχετικά καθιστική ζωή.
Πρόκειται για εξαιρετικά ζώα συντροφιάς, ιδιαίτερα κοινωνικά, που λατρεύουν ολόκληρη την οικογένεια και τα πάνε περίφημα με άλλα ζώα.

Αυτό το ξέρατε για το Μολοσσό;
Το αγγλικό του όνομα αποτελεί μετάφραση του γαλλικού ονόματος «Grand Danois», που έδωσε ο Γάλλος Buffon στη φυλή, σε ένα ταξίδι του στη Δανία, ισχυριζόμενος πως το τοπικό κλίμα είχε βοηθήσει το λαγωνικό αγριογούρουνου, να «μεταμορφωθεί» σε Μεγάλο Δανό. Το όνομα καθιερώθηκε και ας μην είχε η Δανία σχέση με την εξέλιξη της φυλής.
Έχει αλλάξει επίσημο όνομα πολλές φορές μεταξύ των οποίων: Dogue Allemand (Γερμανικό Μαστίφ), Μαστίφ (για τους Άγγλους), Dogue ή Dogo (στα Λατινικά), Deutshe Dogge (στα Γερμανικά) και Alano (Μαστίφ δηλαδή) όπως οι Ιταλοί συνεχίζουν να το αποκαλούν. Στην Ελλάδα έχει καθιερωθεί ως «Μολοσσός» - Μαστίφ δηλαδή. Όλες αυτές οι ονομασίες ουσιαστικά σημαίνουν το ίδιο: Γιγαντιαίος σκύλος, γερής κατασκευής, με βαρύ κεφάλι και ικανότητες κυνηγιού, μάχης και προστασίας.
Είναι μια από τις ψηλότερες φυλές στον κόσμο, μαζί με το Ιρλανδέζικο Γούλφχαουντ, το Αγγλικό Μαστίφ, το Μπορζόι, το Ανατόλιαν Καραμπάς (Τουρκικό Ποιμενικό) και τους σκύλους Αγίου Βερνάρδου. Όλες αυτές οι φυλές μπορούν να φτάσουν τα 90 cm στα ακρώμια.
Η παλαιότερη γραπτή περιγραφή σκύλου, που να μοιάζει με Μολοσσό βρέθηκε στην Κινέζικη Λογοτεχνία σε κείμενο του 1121 π.Χ., σύμφωνα με τον Dr. G. Ciaburri, σε έκδοση του Ιταλικού Ομίλου Μεγάλων Δανών το 1929.
Το υψηλότερο σκυλί του κόσμου, που έχει καταγραφεί, είναι ένας Μολοσσός από το Σακραμέντο των Η.Π.Α., ο Γκίμπσον, που έφτανε το ύψος των 2,13 μέτρων όταν στεκόταν όρθιος.
Ο Κάπτεν Κερκ, στην ταινία Σταρ Τρεκ, είχε ένα Μολοσσός με το όνομα Μπάτλερ.


Groenendael - Βελγικό Λυκόσκυλο




GroenendaelΡΑΤΣΑ: Βελγικός Ποιμενικός
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Βέλγιο (Groenendeal)
ΙΣΤΟΡΙΑ: Σαν Βελγικό Ποιμενικό αναφέρουμε τέσσερα σκυλιά τ ο Groenendeal, το Tervuren, το Malinois και το Laenkenois. Σήμερα τα δυο πρώτα χρησιμοποιούνται σαν σκυλιά συντροφιάς ενώ τα άλλα δυο σαν φύλακες. Το πιο γνωστό από όλα είναι το Groenendeal το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί και σαν τσοπανόσκυλο, στην ανίχνευση απαγορευμένων ουσιών, στην αναζήτηση και διάσωση κ.ά.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Και οι τέσσερις παραλλαγές είναι του ίδιου μεγέθους και χαρακτήρα αλλά διαφέρουν τα τριχώματά τους. Το κομψό Groenendeal είναι ένα μυώδες μαύρο σκυλί, γεροδεμένο αλλά όχι βαρύ. Είναι ευκίνητο και κινείται με υπερηφάνεια. Είναι ύψους μεταξύ 56 και 64 εκ., βάρους μεταξύ 20 και 30 κιλών και το αρσενικό είναι μεγαλύτερο από το θηλυκό. Το άφθονο διπλό τρίχωμα είναι μαύρο και μπορεί να έχει μικρά άσπρα σημάδια στο στήθος, το πηγούνι ή τα δάχτυλα. Τα τριγωνικά αυτιά είναι στητά.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Είναι έξυπνο, πιστό, στοργικό και ήρεμο σκυλί. Είναι επιφυλακτικό με τους ξένους, δένεται με την οικογένεια και «απαιτεί» να γίνει μέλος της.
Αυτή η ράτσα είναι έξυπνη, πιστή, στοργική και ήρεμη. Είναι κυρίαρχο και γενναίο από τη φύση του. Η κυριαρχία του ιδιοκτήτη πρέπει να επιβληθεί αμέσως για να είναι η συμβίωση ήρεμη και ειρηνική. Μόλις γίνει κατανοητό ποιος είναι ο κυρίαρχος είναι απίστευτα πιστό και υπάκουο. Είναι επιφυλακτικό με τους ξένους και πολύ προστατευτικό και αυτό το κάνει καλό φύλακα. Είναι καλό με τα παιδιά που γνωρίζει από κουτάβι. Πρέπει να περνάει αρκετό χρόνο με την οικογένεια καθημερινά και μπορεί να πάθει άγχος εάν μένει μόνο του για μεγάλο χρονικό διάστημα.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΒΕΛΓΙΚΟΥ ΠΟΙΜΕΝΙΚΟΥ: Επειδή είναι κυρίαρχο σκυλί πρέπει να μάθει από νωρίς ποιος είναι το «αφεντικό», γι’ αυτό χρειάζεται έμπειρο ιδιοκτήτη και ίσως επαγγελματική εκπαίδευση.
Είναι ένα δυνατό και γερό σκυλί αλλά μπορεί να παρουσιάσει δυσπλασία ισχίων. Χρειάζεται τακτικό βούρτσισμα γιατί το τρίχωμά του μαδάει. Επειδή είναι γεμάτο ενέργεια έχει ανάγκη καθημερινής έντονης άσκησης.
Βελγικός Γκρένενταλ σε λίγα λόγια
Μέγεθος:
Μεσαίο προς μεγάλο με μέσο ύψος 60 cm και βάρος 25 kg
Τρίχωμα:
Πλούσιο, διπλό με πυκνό χνουδωτό υπόστρωμα και μακρύ εξωτερικό μανδύα.
Χρώμα:
Μαύρο. Μικρά λευκά στίγματα στο στέρνο, στο σαγόνι και στα δάχτυλα είναι αποδεκτά.
Άσκηση:
Μεγάλη ανάγκη για εκτόνωση, δράση, κίνηση. Καθημερινή εντατική άσκηση είναι απαραίτητη.
Εκπαίδευση:
Μεγάλες δυνατότητες στην εκπαίδευση εργασίας, δίψα για προστασία και ανάληψη καθηκόντων. Έντονη προσωπικότητα.
Με τα παιδιά;
Τα πάει καλά με τα παιδιά της οικογένειας. Με παιδιά εκτός σπιτιού είναι συγκρατημένος.
Με άλλα κατοικίδια;
Αν κοινωνικοποιηθεί σωστά από νωρίς, θα τα πάει καλά. Καλύτερα να αποφεύγεται η συμβίωση με σκύλους ιδίου φύλου.
Μου ταιριάζει;
Θα πρέπει να είστε αποφασισμένοι να διαθέσετε καθημερινά χρόνο στην εκπαίδευση και εκτόνωση του αφοσιωμένου αυτού συντρόφου και θα σας ανταμείψει με το παραπάνω.  Θα μένει μέσα μαζί σας, θα πηγαίνετε μεγάλες βόλτες καθημερινά και ένας κήπος με ασφαλή ψηλή περίφραξη είναι επίσης ευπρόσδεκτος για ασφαλές παιχνίδι και άσκηση.


Husky - Χασκυ




Siberian_HuskyΟ σκύλος ράτσας Χάσκυ (Σιβηρικό Χάσκυ) είναι μία από τις πιο γνωστές ράτσες σκύλων, με καταγωγή από τη Ρωσία.
Ιστορικά στοιχεία
Η φυλή των Τσάκτσι, που θεωρούνται πρόγονοι των σημερινών Χάσκυ κατοικούσαν στην ανατολική Σιβηρία. Περίπου χίλια χρόνια πριν, οι Τσάκτσι πολύ συχνά άφηναν τα σπίτια τους και έφευγαν για την Αρκτική ακτή αναζητώντας τροφή, φώκιες, δέρματα και ξύλα για τη φωτιά που θα ζέσταινε τα σπίτια τους. Λόγω της μεγάλης απόστασης καθώς και του αφιλόξενου περιβάλλοντος της Αρκτικής, έπρεπε να χρειαστούν για τις εν λόγω συνθήκες σκυλιά σκληρά, γρήγορα και πρόθυμα για εργασία, έχοντας την ικανότητα να μεταφέρουν πίσω στα χωριά τα λάφυρα των κυνηγών, αψηφώντας τις καιρικές συνθήκες. Έτσι γεννήθηκε ο πρόγονος των σημερινών Χάσκυ, από ανάγκη ύπαρξης ενός σκύλου μεσαίου μεγέθους, που θα είχε την ικανότητα να εργαζόταν ομαδικά, να τραβάει μεγάλα βάρη και να ολοκληρώνει τη δουλειά του με λίγη κατανάλωση ενέργειας. Η ταχύτητα και η αντοχή του σκύλου αυτού, έσωσε πολλές φορές τους Τσάκτσι από τους Κοζάκους που πάντα προσπαθούσαν να εισβάλουν στην περιοχή τους. Οι Τσάκτσι φόρτωναν σε έλκηθρα τις οικογένειες τους καθώς και τα υπάρχοντά τους και απομακρύνονταν πολύ γρήγορα από τις βόρειες περιοχές τις οποίες καταπατούσαν οι Κοζάκοι. Στο τέλος οι εισβολείς παγιδεύονταν και κατατροπώνονταν από τους ντόπιους, αφήνοντας τους Τσάκτσι να ζουν πλέον ειρηνικά με τα σκυλιά τους. Τα σημερινά Σιβηρικά Χάσκυ έχουν πολλά στοιχεία από την προσωπικότητα, το πείσμα και το κουράγιο των προγόνων τους με τη μόνη διαφορά ότι είναι περισσότερο σύντροφοι παρά φύλακες.
Παρουσιαστικό και γενική περιγραφή
Διαθέτει τα βασικά χαρακτηριστικά των βόρειων φυλών: διπλό τρίχωμα, ένα μαλακό, απαλό υπόστρωμα πάνω από το δέρμα που καλύπτεται από ένα πιο μακρύ και σκληρό εξωτερικό. Το απαλό υπόστρωμα παγιδεύει τη θερμότητα του σώματος του σκύλου και το εξωτερικό τρίχωμα δεν αφήνει το νερό να φτάσει στο δέρμα. Το Χάσκυ έχει πανέμορφη ουρά, που ποτέ δεν κουλουριάζει και δεν γυρίζει πάνω από την πλάτη. Η ουρά πέφτει προς τα κάτω μόνο όταν ο σκύλος είναι ξεκούραστος. Το σώμα του είναι ελαφρά πιο μακρύ από το ύψος του και έχει αθλητική εικόνα γεμάτα από ισορροπία και χάρη. Τα μάτια του είναι συνήθως καστανά ή γαλανά ή μπορεί να έχουν και τη λεγόμενη ετεροχρωμία δηλαδή το ένα μάτι να έχει άλλο χρώμα από το άλλο. Το πρόσωπό του έχει μία λευκή μάσκα και η έκφρασή του είναι πάντα φιλική και δείχνει ζώο πάντα έτοιμο για δράση. Τα αυτιά του είναι όρθια μεσαίου μεγέθους σε σχήμα τριγώνου, και το χρώμα του είναι από λευκό έως και μαύρο.
Γενικά στοιχεία

Προέλευση: Βόρεια Σιβηρία
Μέγεθος: Μέτριο
Ύψος: Αρσενικό Θηλυκό

53-60 cm 51-56 cm

Βάρος: Αρσενικό Θηλυκό

20-27 κιλά 16-23 κιλά

Περιποίηση τριχώματος: Θέλει καλό βούρτσισμα τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Μαδάει πολύ δύο φορές το χρόνο , μόνο εάν μένει σε διαμέρισμα.

Άσκηση - Εκπαίδευση: Έντονη και συνεχή άσκηση, τρέξιμο όχι βόλτα, δεν μπορεί να μένει μόνο του κλεισμένο σε σπίτι. Η εκπαίδευση πρέπει να ξεκινάει πολύ νωρίς, ο ιδιοκτήτης όμως δεν πρέπει να περιμένει την απόλυτη υπακοή. Το σιβηρικό χάσκυ βαριέται εύκολα και υπακούει μόνο όταν έχει διάθεση.

Ικανότητες: Μπορεί να κουβαλήσει βαριά φορτία, τραβάει έλκηθρα, ένας πολύ καλός συνεργάτης.

Κατάλληλο για: εργασία και να κουβαλάει μεγάλα φορτία

Ακατάλληλο για: φύλακας, προστασία και για τους ανθρώπους που τον θέλουν μέσα στο σπίτι.

Ευαισθησίες και ασθένειες: Το χάσκυ είναι συνήθως ανθεκτικό σε ασθένειες, όμως υπάρχει περίπτωση να εμφανίσει δυσπλασία και οφθαλμολογικά προβλήματα όπως καταράκτη, και επίσης ατελής σύνδεση οδοντοστοιχίας.


Jack Russell - Τζακ Ράσελ




JackRussellΙστορία και προέλευση του Τζακ Ρασελ:

Τα υπέροχα αυτά σκυλιά οφείλουν την ύπαρξη τους στο πάθος για το κυνήγι, ενός ιερέα από το Ντέβον της Αγγλίας, τον John ("Jack") Russell. Σκοπός του ήταν να δημιουργήσει το ιδανικό σκυλί για το κυνήγι αλεπούς και το οποίο θα συνδύαζε τα πλεονεκτήματα διαφορετικών φυλών από κυνηγόσκυλα. Ήθελε ένα σκυλί που να έχει αντοχή στο τρέξιμο αλλά και ταχύτητα, δυνατή μύτη για να εντοπίζει το θήραμα αλλά και ζήλο για να το συλλαμβάνει, μικρό μέγεθος για να τρυπώνει στα λαγούμια αλλά και το θάρρος (ίσως και θράσος) ενός μεγαλόσωμου σκύλου για να παλεύει με το θήραμα και να κάμπτει την αντίσταση του. Για να τα πετύχει όλα αυτά τα επιθυμητά χαρακτηριστικά ο John Russell έκανε αρκετές διασταυρώσεις, κυρίως διαφόρων τεριέ.

Η γενάρχης των Τζακ Ράσελ θεωρείται το θηλυκό σκυλί (μάλλον τεριέ) με το όνομα Τράμπ (Trump), το οποίο απέκτησε από ένα γαλατά. Αυτό που τον ενθουσίασε σε αυτό το σκυλί ήταν η πρωτότυπη εμφάνιση του σε συνδυασμό με τις κυνηγετικές του ικανότητες. Υποστηρίζεται ότι ήταν λευκό με καφέ μπαλώματα γύρω από τα μάτια, στα αυτιά και στην βάση της ουράς. Ο John Russell την έκανε τις πρώτες βελτιώσεις στηριζόμενος σε διασταυρώσεις με λευκά Φοξ τεριέ (Fox terrier). Από τότε το Τζακ Ράσελ άλλαξε αρκετά αφού μετά τον αιδεσιμότατο John Russell αρκετοί εκτροφείς προσπάθησαν να βελτιώσουν την ράτσα μέσω αρκετών διασταυρώσεων κυρίως με Bulldog, Border Terrier, Lakeland Terrier και Beagle.

Σήμερα η αρχική φυλή έχει χωριστεί σε δύο ράτσες, το Πάρσον Ράσελ τεριέ (Parson Russell Terrier) και το Τζακ Ράσελ τεριέ (Jack Russell Terrier) με βασικότερη διαφορά το μέγεθος, καθώς το Πάρσον είναι μεγαλύτερο σε μέγεθος. Το σύγχρονο Τζακ Ράσελ Τεριέ χωρίζεται σε τρεις τύπους ανάλογα με το μέγεθος στο μεγάλο, τον μεσαίο και τον μικρό τύπο.
Χαρακτήρας

Το Τζακ Ρασελ είναι ένα πολύ συμπαθητικό σκυλί, έξυπνο, ζωηρό και παιχνιδιάρικο. Κατά ορισμένους ανήκει σε μια από τις πιο έξυπνες ράτσες σκύλων. Είναι ενεργητικό, δυνατό, γρήγορο σκυλί με αυτοπεποίθηση και υπομονή, πάντα πρόθυμο για παιχνίδι. Μαθαίνει εύκολα, διαπρέπει σε σκυλίσια αθλήματα και γίνεται πολύ καλός σύντροφος. Ένα Τζακ Ράσελ μπορεί με τον ίδιο πάθος να αγωνίζεται για να πιάσει μία αλεπού, να κυνηγήσει ένα παιχνίδι στο σαλόνι σας, να "σκοτώσει" μία κάλτσα μέσα στο δωμάτιο ή ένα ποντίκι στην αποθήκη. Η εξυπνάδα τους όμως πολλές φορές δεν έχει όρια και μαζί με τη δυναμική τους φύση και την απεριόριστη ενέργειά τους μπορεί να γίνει. συντριπτική. Στον ιδιοκτήτη του είναι εξαιρετικά πιστό ενώ με στους ξένους καχύποπτο και μάχεται πάντα για την περιοχή του. Τα στοιχεία του πληθωρικού χαρακτήρα του που το κάνουν τόσο αξιαγάπητο μπορούν εύκολα να στραφούν εναντίον μας, αν δεν προσέξουμε την εκπαίδευση του και το κακομάθουμε.
Μέγεθος και εμφάνιση

Το Τζάκ Ράσελ είναι ένα εύρωστο και σκληροτράχηλο τερίε το οποίο για αρκετά χρόνια εκτράφηκε όχι για την εμφάνιση του αλλά για τις ικανότητες του στο κυνήγι, γι' αυτό και η φυλή αυτή παρουσιάζει μεγάλο εύρος ως προς τα χαρακτηριστικά της εμφάνισης. Παρόλα αυτά, τις τελευταίες δεκαετίες και ιδιαίτερα μετά τον χωρισμό της αρχικής φυλής σε δύο, το σύγχρονο πρότυπο του Τζάκ Ράσελ τεριέ θα πρέπει να έχει συγκεκριμένα σωματικά χαρακτηριστικά. Το ύψος του θα πρέπει να είναι από 20 έως 38 εκατοστά και το μήκος οφείλει να είναι ανάλογο με το ύψος, ώστε να παρουσιάζει μια συμπαγή ισορροπημένη εικόνα. Το κρανίο πρέπει να είναι επίπεδο, του μέτριου πλάτους στο σημείο των αυτιών και να στενεύει στα μάτια. Η μύτη θα πρέπει να είναι μαύρη ενώ τα αυτιά μπορούν να είναι όρθια ή κρεμαστά σε σχήμα V (ημιόρθια). Το τρίχωμά μπορεί να είναι μακρύ ή κοντό, λείο ή τραχύ ή και συνδυασμός των δύο που ονομάζεται σπαστό τρίχωμα. Ένας σκύλος με σπαστό τρίχωμα ενδέχεται να έχει κάπως μακρύτερες στην ουρά ή στο πρόσωπο. Το κυρίαρχο χρώμα του οφείλει να είναι το λευκό, τουλάχιστον 51% με μαύρα ή καφέ (που ποικίλουν από ανοιχτά έως σκούρα καφέ) μπαλώματα. Το βάρος ποικίλει από 4 έως 9 κιλά.
Φροντίδα

Είναι σκύλος συντροφιάς, κοιμάται μέσα στο σπίτι αλλά έχει ανάγκη την βόλτα και την καθημερινή άσκηση για να εκτονώσει την τεράστια ενέργεια που διαθέτει. Πρέπει να είναι απασχολημένο με κάτι γιατί αλλιώς μπορεί να γίνει νευρικό και να αρχίσει να καταστρέφει πράγματα στο σπίτι. Χρειάζεται λίγη αλλά ποιοτική τροφή. Ο μακρύτριχος τύπος χρειάζεται χτένισμα τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα. Τα Τζακ Ράσελ λόγω της φύσης τους δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα από τις καιρικές συνθήκες. Ο κύκλος ζωής τους ποικίλει από 12 έως 17 έτη.

Η εκτροφή μας διαθέτει ποιοτικά δείγματα εξαιρετικής μορφολογίας από όλους σχεδόν τους τύπους και τους χρωματισμούς σε μεσαίο και το μικρόσωμο μέγεθος. Κυρίως όμως αποτελείται από μικρόσωμα λειότριχα με μοναδικό ταπεραμέντο. Διαθέτουμε δίχρωμα αλλά και τρίχρωμα (τρικολόρε) Τζακ Ράσελ ενώ αποκλειστικά σε εμάς θα βρείτε μια πολύ σπάνια απόχρωση, το μολυβί-γκρι.




πηγή:http://www.dogcenter.gr/


Ράτσες Γάτας





ΓΑΤΑ ΒΙΡΜΑΝΙΑΣ (BIRMAN CAT)
Active Image
Κατάγεται από τη Δυτική Βιρμανία, όπου και θεωρούνταν ιερή. Η παράδοση αναφέρει ένα μύθο για το πώς η γάτα της Βιρμανίας απέκτησε τα χρώματα που έχει σήμερα : «Πριν πολλά χρόνια, άσπρες μακρύτριχες γάτες με κίτρινα μάτια, ήταν οι φύλακες του Ναού του Lao-Tsun. Η χρυσή Θεά του Ναού, η Tsun-Kyan-Kse είχε καταγάλανα μάτια. Ο Αρχιερέας, Mun-Ha είχε για συντροφιά μια πανέμορφη γάτα την οποία ονόμασε Sinh. Μια μέρα, ο Ναός δέχτηκε επίθεση και ο Mun-Ha σκοτώθηκε. Τη στιγμή του θανάτου του όμως, η αγαπημένη του γάτα Sinh, έβαλε τα πόδια της στο σώμα του και έστρεψε το βλέμμα της προς τη χρυσή Θεά.
Έτσι το τρίχωμα της Sinh, απέκτησε μια χρυσαφένια απόχρωση, τα μάτια της έγιναν γαλάζια όπως αυτά της Θεάς και το πρόσωπο, τα πόδια και η ουρά της, απέκτησαν το ζεστό χρώμα της γης. Τα πέλματα όμως τα οποία άγγιζαν τον Αρχιερέα, παρέμειναν κάτασπρα ως σύμβολο αγνότητας. Όλες οι υπόλοιπες γάτες του Ναού απέκτησαν τους ίδιους χρωματισμούς. Επτά μέρες αργότερα, η Sinh πέθανε, παίρνοντας μαζί της στον Παράδεισο την ψυχή του Αρχιερέα Mun-Ha». Μυστήριο περιτριγυρίζει και την πραγματική ιστορία της γάτας της Βιρμανίας. Αυτό που γνωρίζουμε στα σίγουρα, είναι ότι γύρω στο 1919, ένα ζευγάρι γάτες Βιρμανίας στάλθηκαν από τη Βιρμανία στη Γαλλία. Η αρσενική γάτα δεν κατάφερε να επιβιώσει από την ταλαιπωρία του μακρινού ταξιδιού, αλλά η θηλυκιά, η Sita, επέζησε και μάλιστα ήταν έγγυος.

ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Πρόκειται για μεγάλη, κοντόχοντρη γάτα. Έχει μακρύ, μεταξένιο τρίχωμα, πιο λεπτό από το τρίχωμα της Περσικής γάτας. Η υφή του είναι τέτοια, ώστε δεν εμφανίζονται κόμποι, πράγμα που το καθιστά εύκολο στην περιποίησή του.
Το χρώμα της έχει μια ελαφριά απόχρωση του κίτρινου προς χρυσαφί και τα άκρα της πρόσωπο, πόδια, ουρά είναι σκουρόχρωμα. Τα χρώματα που εμφανίζονται στα άκρα της είναι : μαύρο (seal), σοκολατί (chocolate), γκρίζο-μπλε(blue), μωβ (lilac) και κόκκινο (red).

sealpointchocolatebirman
bluepointbirmanlilacpointbirman
redpointbirman

Το τρίχωμα της γάτας της Βιρμανίας είναι ασυνήθιστο λόγω των άσπρων «γαντιών» που έχει σε κάθε πόδι – τα δάκτυλα σε κάθε πόδι είναι άσπρα και μοιάζουν εκπληκτικά με γάντια -. Είναι η μόνη ράτσα που έχει κάτασπρα δάκτυλα. Οι γενετικοί παράγοντες που οδήγησαν σε αυτό το χαρακτηριστικό είναι ακόμη άγνωστοι. 
Τα μάτια είναι σχεδόν στρογγυλά και το χρώμα τους είναι βαθύ γαλάζιο (sapphire blue). 
Έχει δυνατά σαγόνια, μύτη μεσαίου μεγέθους και αυτιά ελαφρώς μικρότερα από άλλες ράτσες.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
Η προσωπικότητα της γάτας της Βιρμανίας είναι θαυμάσια! Είναι ευγενική και πολύ τρυφερή. Συνδέεται στενά με την οικογένειά της και χρειάζεται πολλή σημασία και χάδια. Δείχνει να έχει γνήσιο ενδιαφέρον και αγάπη για τον ιδιοκτήτη της, πράγμα λογικό αφού η Βιρμανίας εκτρέφονται για ολόκληρες γενιές ως γάτοι συντροφιάς. Είναι έξυπνη και περίεργη με τα όσα συμβαίνουν γύρω της και χρειάζεται πολλή προσοχή και ερεθίσματα για να παραμένει δραστήρια και σε εγρήγορση. Είναι παιχνιδιάρα και ζωηρή, ιδιαίτερα όταν είναι μικρή, αλλά ταυτόχρονα είναι ήσυχη όταν ο ιδιοκτήτης της είναι απασχολημένος με άλλα πράγματα.





ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΣ ΚΟΝΤΟΤΡΙΧΟΣ (BRITISH SHORTHAIR)
Ο Βρετανικός Κοντότριχος, έχει δικαιωματικά κερδίσει το παρατσούκλι «γάτος μπούλουκος». Πραγματικά, το κοντόχοντρο κορμί του, τα φουσκωμένα μάγουλά του και το κοντό αλλά συνάμα πλούσιο τρίχωμά του, τον καθιστούν τη «ζωντανή» εκδοχή ενός γλυκού μπουλούκου!
Είναι πιθανόν η αρχαιότερη Αγγλική ράτσα γάτας, με Ρωμαϊκή καταγωγή. Ενώ παλαιότερα αναγνωριζόταν κυρίως για τη φυσική του δύναμη και την κυνηγετική του ικανότητα, σταδιακά ο Βρετανικός Κοντότριχος αναγνωρίστηκε και για τον ήσυχο και ευγενικό χαρακτήρα του και την αφοσίωσή του στον άνθρωπο.
tn_british_shorthairtn_british_shorthair_kittytn_british_shorthair1tn_british_shorthair_white
ΕΜΦΑΝΙΣΗ
Χρώμα και Τρίχωμα : Το τρίχωμα του Βρετανικού Κοντότριχου, πραγματικά δεν μοιάζει με καμιάς άλλης ράτσας γάτας. Είναι κοντό, αλλά πολύ πλούσιο και πυκνό, προσδίδοντας έτσι το χαρακτηριστικό «μπουλουκένιο» του λουκ.
Το βασικότερο χρώμα του Βρετανικού Κοντότριχου είναι το γκρίζο. Τόσο κοινό είναι το γκρίζο χρώμα στον πληθυσμό των γάτων αυτών, που παλαιότερα η ονομασία του ήταν Βρετανικός Μπλε (British Blue) -το μπλε είναι βασικά το γκρίζο-μπλε χρώμα-. Στην πραγματικότητα όμως, ο Βρετανικός Κοντότριχος μπορεί να έχει σχεδόν οποιοδήποτε χρώμα ή συνδυασμό χρωμάτων και σχεδόν οποιοδήποτε μοτίβο. Μπορεί να έχει χρώμα μαύρο, άσπρο, ασημί, κοκκινωπό, κρεμ, σοκολατί, λιλά, κανελί, κιτρινοκαφέ, και μπορεί να είναι μονόχρωμος, δίχρωμος, με σκουρόχρωμα άκρα, σκουρόχρωμες χρυσαφένιες ή ασημένιες άκρες στο τρίχωμα και διάφορα άλλα χρωματικά μοτίβα. Οι επιλογές είναι απεριόριστες, με το γκρίζο όμως χρώμα να κυριαρχεί.
Μάτια : Τα μάτια είναι μεγάλα, στρογγυλά και ορθάνοιχτα και έχουν κατά κύριο λόγο χάλκινο χρώμα (κίτρινο - πορτοκαλί). Το έντονο χρώμα των ματιών, έρχεται σε αντίθεση με το σκούρο χρώμα του τριχώματος, συντελώντας στην εντυπωσιακή εμφάνιση του γάτου αυτού.
Και πάλι όμως, αν και το επικρατέστερο χρώμα στα μάτια είναι το χάλκινο, εντούτοις υπάρχουν και άλλα πιθανά χρώματα, άρρητα συνδεδεμένα με το χρώμα του τριχώματος. Οι γάτοι με ασημένιο τρίχωμα, έχουν μάτια πράσινα ή ανοιχτά καστανά. Οι Βρετανικοί Κοντότριχοι με ασημένιες ή χρυσαφένιες άκρες στο τρίχωμα, έχουν πράσινα μάτια. Οι άσπροι μονόχρωμοι έχουν μάτια μπλε ή χρυσαφένια και οι γάτοι με σκουρόχρωμα άκρα (μουσούδα, πέλματα, ουρά), έχουν μπλε μάτια. Όλα τα υπόλοιπα χρώματα έχουν τα χαρακτηριστικά χάλκινα μάτια. 
tn_british_bicolortn_british_lilacpointtn_british_othertn_british_shorthair_black
Δίχρωμος, με χάλκινα μάτιαΣκουρόχρωμα, λιλά άκρα, με μπλε μάτιαΜοτίβα με ρίγες και σημάδια, με χάλκινα μάτιαΜαύρος, μονόχρωμος, με χάλκινα μάτια
Σώμα : Είναι ένας μέτριος προς μεγάλος σε μέγεθος γάτος, μυώδης και δυνατός. Έχει κοντόχοντρη, στιβαρή κατασκευή. Τα πόδια του είναι κοντά και δυνατά και το κορμί του στρογγυλό. Δε φημίζεται ούτε για την ταχύτητα ούτε για τα ακροβατικά του και προτιμά να παραμένει στο έδαφος.
Το κεφάλι του είναι στρογγυλό και έχει γεμάτα, παχουλά μάγουλα.
Ένα από τα ελκυστικότερα χαρακτηριστικά του, είναι το «χαμόγελό» του. Πραγματικά, ο Βρετανικός Κοντότριχος μοιάζει να έχει ένα «ενσωματωμένο» χαμόγελο στο πρόσωπό του, πράγμα που οφείλεται στα στρογγυλά, έντονα ζυγωματικά του.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
Έχει ήπιο, «εύκολο» χαρακτήρα και είναι πολύ έξυπνος. Για το λόγο αυτό, ο Βρετανικός Κοντότριχος είναι ο αγαπημένος γάτος πολλών εκπαιδευτών και τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται συχνά σε ταινίες και διαφημίσεις.
Έχει σταθερότητα στο χαρακτήρα, πολύ υπομονή και αυτοπεποίθηση. Γενικώς είναι ήπιων τόνων και προσαρμόζεται εύκολα σε οποιοδήποτε σπιτικό. Μπορεί εύκολα να προσαρμοστεί και στη ζωή σε διαμέρισμα.
Είναι πάρα πολύ τρυφερός, χωρίς όμως να απαιτεί προσοχή και σημασία. Ο Βρετανικός Κοντότριχος δεν απολαμβάνει να κάθεται στα πόδια σας και νιώθει άβολα όταν τον κρατάτε πάνω σας ή τον αγκαλιάζετε. Είναι ικανοποιημένος με το να κάθεται απλά δίπλα σας, ή να σας ακολουθεί από δωμάτιο σε δωμάτιο όταν κινείστε μέσα στο σπίτι. Φαίνεται πάντα να διατηρεί σιωπηλά τον έλεγχο του περιβάλλοντός του, επιβλέποντας όλους και όλα τα οποία συμβαίνουν γύρω του και παρακολουθώντας όλες τις πτυχές της ζωής της οικογένειάς του.
Είναι παιχνιδιάρης, αλλά όχι υπερκινητικός και δεν παρουσιάζει τις τυπικές καταστροφικές συμπεριφορές που μπορεί να παρουσιάσουν άλλοι γάτοι. Αν και δεν απαιτεί πολλά από εσάς, εντούτοις θα κάνει ξεκάθαρη την επιθυμία του για παιχνίδι, όταν αισθανθεί ότι είσαστε πρόθυμοι γι’ αυτό.
Είναι πάρα πολύ καλός με παιδιά, καθώς επίσης και με άλλα κατοικίδια και επιδεικνύει τρυφερότητα και αγάπη σε περισσότερο από ένα άτομα της οικογένειάς του.
Σε γενικές γραμμές, δεν είναι ιδιαίτερα ενεργητικός και φαίνεται να απολαμβάνει να ξαπλώνει στον καναπέ, παρακολουθώντας ήσυχα τα πράγματα να εξελίσσονται γύρω του. Ο Βρετανικός Κοντότριχος, είναι ήρεμος και ήσυχος και όχι ιδιαίτερα ομιλητικός. Σπάνια θα τον ακούσετε να νιαουρίζει.

ΦΡΟΝΤΙΔΑ
Το τρίχωμά του απαιτεί ελάχιστη φροντίδα, μια και δεν μπλέκεται εύκολα. Βουρτσίζετε περιστασιακά.
Είναι επιρρεπής στη παχυσαρκία, πράγμα το οποίο μπορεί να μειώσει σημαντικά τη διάρκεια της ζωής του. Ενήλικες γάτες (5 – 10 χρονών), στειρωμένες και ευνουχισμένες ή γάτες που μένουν μόνιμα σπίτι, παρουσιάζουν, ως φυσικό, αυξημένη πιθανότητα να γίνουν υπέρβαρες. Φροντίζετε να παρέχετε ένα ισορροπημένο, προσεγμένο διαιτολόγιο.

ΥΓΕΙΑ
Ο Βρετανικός Κοντότριχος είναι σε γενικές γραμμές ένας πολύ υγιής γάτος, με μεγάλη διάρκεια ζωής.
Είναι επιρρεπής σε ουλίτιδα, γι’ αυτό και χρειάζεται να δώσετε προσοχή σε θέματα υγείας και φροντίδας των δοντιών, όπως επίσης και σε καρδιοπάθειες ήπιας ή και σοβαρής μορφής. Οι γενετικές αυτές ασθένειες επηρεάζουν ένα πάρα πολύ μικρό κομμάτι του πληθυσμού των γάτων αυτών και επιπλέον, οι εκτροφείς σήμερα είναι σε θέση να εντοπίζουν τέτοια προβλήματα και σταδιακά να τα εξαλείφουν μέσω επιλεκτικής αναπαραγωγής.

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΖΩΗΣ
14 – 20 χρόνια
Προσοχή!
Ο Βρετανικός Κοντότριχος και ο Ρωσικός Μπλε είναι δύο διαφορετικές ράτσες γάτου, αν και με την πρώτη ματιά φαίνονται πανομοιότυποι.
Βρετανικός Κοντότριχος (British Shorthair)Ρωσικός Μπλε (Russian blue)
tn_british_shorthairtn_russian_blue
Χρυσαφένια – Χάλκινα μάτια
Πολύ πυκνό, σκληρό τρίχωμα
Βαρύ, κοντόχοντρο σώμα, σχετικά
μεγάλο σε μέγεθος.
Κύριο γνώρισμα της κατασκευής του,
η δύναμη.




Πράσινα μάτια
Παχύ τρίχωμα, όχι τόσο
πυκνό.Μαλακό στην υφή.
Λυγερό ανάστημα και μέτριο
μέγεθος. Λεπτεπίλεπτο σώμα.
Κύριο γνώρισμα της
κατασκευής του, η ταχύτητα. 




ΜΕΙΝ ΚΟΟΝ (MAINE COON)
Είναι μια από τις μεγαλύτερες σε μέγεθος ράτσες κατοικίδιας γάτας και είναι γνωστή για την εξυπνάδα και τα μοναδικά φυσικά χαρακτηριστικά της. Υπάρχουν πολλοί μύθοι οι οποίοι αναφέρονται στην καταγωγή της Μέιν Κουν. Ο επικρατέστερος υποστηρίζει ότι προήλθε από ζευγάρωμα ημιάγριων γάτων της πολιτείας του Μέιν με ρακούν!!Αν και βιολογικά αδύνατη, η ιστορία αυτή ενεπνεύστηκε από τη «θαμνώδη» ουρά της, όπως επίσης και από το γκρίζο-καφέ τρίχωμά της με τις ραβδώσεις και τα σημάδια που μοιάζει καταπληκτικά με αυτό του ρακούν. Έτσι, ο μύθος οδήγησε στο όνομα Μέιν Κουν ( από την πολιτεία του Μέιν και το ρακούν).
‘Αλλη μια δημοφιλής ιστορία, αναφέρει ότι η Μέιν Κουν προήλθε από τις έξι γάτες της Μαρίας Αντουανέτας, τις οποίες έστειλε στο Μέιν των Ηνωμένων Πολιτειών όταν σχεδίαζε να δραπετεύσει από τη Γαλλία κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης.
Οι περισσότεροι εκτροφείς σήμερα, πιστεύουν ότι η Μέιν Κουν προήλθε από το ζευγάρωμα κοντότριχων ντόπιων γάτων και μακρύτριχων γάτων από την Ανγκόρα ή μακρύτριχων γάτων που έφτασαν στην Αμερική μέσω των Βίκινγκς.
Το 17ο με 18ο αιώνα, γάτες από την Ευρώπη αντιμετώπισαν το σκληρό χειμώνα της Νέας Αγγλίας και μόνο οι πιο δυνατές και σκληροτράχηλες κατάφεραν να επιβιώσουν. Μέσω της φυσικής επιλογής, εξελίχτηκε η Μέιν Κουν. Μια γάτα μεγάλη σε μέγεθος, δυνατή, με χοντρό και αδιάβροχο τρίχωμα και στοιβαρό ανάστημα.
ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Η Μέιν Κουν είναι πολύ μεγάλη γάτα. Ζυγίζει μέχρι και 11-12 Kg, με το αρσενικό να ζυγίζει μέσο όρο 6-9 Kg και το θηλυκό 3,5-6 Kg. Το αρσενικό μπορεί να ξεπεράσει σε μήκος το 1m, ενώ η μακρύτερη γάτα στον κόσμο είναι μια Μέιν Κουν η οποία όταν μετρήθηκε το 2006 είχε μήκος 1,22m!! Για να φτάσει μια Μέιν Κουν στο τελικό της μέγεθος, χρειάζεται 4-5 χρόνια, περίπου το πενταπλάσιο απ’ότι χρειάζεται η συνηθισμένη γάτα!
Το τρίχωμά της δε μοιάζει με καμιάς άλλης γάτας. Είναι μετρίου μήκους προς μακρύ, πυκνό, βαρύ, γυαλιστερό και αδιάβροχο.
Τα πιο κοινά χρώματα είναι το καφέ και το γκρι, με ραβδώσεις, σημάδια και σπιράλ σχηματισμούς. Μπορεί όμως να έχει οποιοδήποτε χρωματισμό, εκτός από το σοκολατί και το λιλά των σιαμέζικων χρωματικών συνδυασμών.
Είναι μαλακό και λείο στην υφή και πολύ εύκολο στην περιποίηση. Οι περισσότερες Μέιν Κουν διατηρούν το τρίχωμά τους σε πολύ καλή κατάσταση, χωρίς να χρειάζονται ανθρώπινη βοήθεια. Εντούτοις, λόγω του μήκους και της ποσότητας του τριχώματος, τακτικά βουρτσίσματα – μια φορά την εβδομάδα-, το αναζωγονούν, βελτιώνοντας την υγεία και την κατάστασή του.
Τα χαρακτηριστικά του τριχώματός της, τη βοηθούν να επιβιώσει και να προσαρμοστεί σε άγριο και ιδιαίτερα ψυχρό κλίμα. Είναι μακρύτερο στο στήθος, παρόμοιο με τη χαίτη του λιονταριού, παρέχοντας έτσι προστασία από τη βροχή και το χιόνι. Στην πλάτη και στο λαιμό είναι κοντότερο, προστατεύοντας τη γάτα από δυσάρεστες καταστάσεις όπως το «πιάσιμο» του τριχώματος στους θάμνους. Η μακριά και θαμνώδης ουρά, χρησιμοποιείται σαν φυσική ασπίδα ενάντια στο κρύο, αφού η Μέιν Κουν την τυλίγει γύρω της όταν κοιμάται τις ψυχρές χειμωνιάτικες νύχτες.
Το τρίχωμα αποτελείται από δύο στρώματα. Το υπόστρωμα και το εξωτερικό στρώμα που είναι μακρύτερο, γυαλιστερό και παρέχει προστασία από τους διάφορους εξωτερικούς παράγοντες.
Τα αυτιά είναι μεγάλα, με μεγάλο εύρος κινήσεων και τρίχωμα στη κορυφή τους, πράγμα το οποίο κάνει την Μέιν Κουν να μοιάζει με Λύγκα. Τα μάτια είναι μεγάλα, με χρώμα πράσινο, πράσινο προς χρυσαφί ή χρυσαφί. Έχει φαρδύ στήθος, μακρύ, δυνατό και γωνιώδες σώμα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
Η Μέιν Κουν είναι γνωστή για την εξυπνάδα, τη ζωηρότητα και την επιδεξιότητά της.
Αν και συνδέεται στενά με τους ανθρώπους, εντούτοις δεν εξαρτάται από αυτούς. Είναι κάπως απίθανο για μια Μέιν Κουν να κάτσει στα γόνατα του αφεντικού της επιζητώντας χάδια. Προτιμά να βρίσκεται απλώς δίπλα του, παρακολουθώντας τις δραστηριότητες στις οποίες εμπλέκεται και μάλιστα «βοηθώντας» όποτε μπορεί. Απολαμβάνει την ανθρώπινη συντροφιά και ακολουθεί το αφεντικό της από δωμάτιο σε δωμάτιο, περιμένοντας έξω από μια κλειστή πόρτα μέχρι να εμφανιστεί.
Είναι ήρεμη και χαλαρή σε οτιδήποτε και αν κάνει. Τα πάει πολύ καλά με σκύλους και παιδιά, όπως επίσης και με άλλες γάτες. Είναι δραστήρια, ζωηρή και παιχνιδιάρα. Η Μέιν Κουν έχει τη συμπεριφορά ενός μικρού γατιού σε όλη της τη ζωή, πράγμα που την καθιστά πραγματικά αξιαγάπητη!
Έχει «σκυλίσια χαρακτηριστικά» στην συμπεριφορά της. Της αρέσει να φέρνει πίσω μπάλες και άλλα αντικείμενα (playing fetch). Όπως ακριβώς και ένας σκύλος, φέρνει τη μπάλα στα πόδια του αφεντικού της, την αφήνει και περιμένει με αγωνία να την ξαναρίξει. Συνοδεύει το αφεντικό της στη βόλτα με το σκύλο, ή όταν πηγαίνει στο γραμματοκιβώτιο για να φέρει την αλληλογραφία.
Έχει την τάση να χρησιμοποιά τα πέλματά της πολύ –τα τυλίγει γύρω από ένα αντικείμενο για να μπορέσει να το σηκώσει- και επομένως μπορεί πολύ εύκολα να μάθει να ανοίγει ερμάρια, βρύσες, ή να τραβά το καζανάκι της τουαλέτας!! Μερικές Μέιν Κουν, χρησιμοποιούν τα πέλματά τους ακόμα και για να φάνε ή να πιούν.
Η χροιά της φωνής της είναι ιδιάιτερα λεπτή, ενώ όταν είναι χαρούμενη, βγάζει έναν όμορφο, χαρακτηριστικό ήχο-κάτι μεταξύ νιαουρίσματος και γουργουρίσματος-. Σπάνια νιαουρίζει και όταν το κάνει, εκπλήσσει τους πάντες γύρω της με τη γλυκιά και λεπτή φωνή της σε αντίθεση με το μυώδες και στοιβαρό σώμα της.
Δεν της αρέσει να τρώει μόνη, αλλά πάντα με τη συντροφιά ανθρώπων ή άλλων γάτων.
Της αρέσει να παίζει με το νερό αλλά όχι να μπαίνει μέσα στο νερό.
Αν την καταβάλει πλήξη και ανία, μπορεί να κάνει σκανταλιές. Για παράδειγμα μπορεί επίτηδες να ρίξει πράγματα κάτω από το τραπέζι ή το ψυγείο.
Λόγω του υψηλού δείκτη νοημοσύνης της, η Μέιν Κουν μπορεί να εκπαιδευτεί πολύ εύκολα.Μπορεί ακόμα και να εκπαιδευτεί να πηγαίνει βόλτα με το λουρί.
Ο αρσενικός Μέιν Κουν απολαμβάνει να κάνει τον κλόουν, διασκεδάζοντας τους πάντες γύρω του, ενώ η θηλυκιά κρατά μια πιο σοβαρή και αξιοπρεπής στάση. Και οι δύο όμως είναι παιχνιδιάρικα γατιά, γεμάτα ενέργεια και ζωντάνια καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Η Μέιν Κουν είναι αξιαγάπητη! Ευγενική, καλόκαρδη, ζωηρή και τρυφερή. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι είναι γνωστή ως ο «καλόκαρδος γίγαντας».

ΥΓΕΙΑ
Έχει γενετική προδιάθεση για δυσπλασία του μηρού (hip dysplasia) και υπερτροφική καρδιομυοπάθεια (hypertroficcardiomyopathy – HCM), η οποία μπορεί να είναι ήπιας ή πολύ σοβαρής μορφής. Η υπερτροφική καρδιομυοπάθεια εμφανίζεται σε γάτες μεταξύ 1-7 χρόνων.

Επίσης, η ασθένεια των ούλων (gum disease), εμφανίζεται συχνότερα στη Μέιν Κουν απ’ότι σε οποιαδήποτε άλλη ράτσα.
Παρ’όλ’αυτά, η Μέιν Κουν θεωρείται μια υγιής, δυνατή και ανθεκτική γάτα και μπορεί να ζήσει μέχρι και πάνω από 20 χρόνια! 




ΠΕΡΣΙΚΗ ΓΑΤΑ (PERSIAN CAT)
Η Περσική γάτα είναι μια από τις αρχαιότερες ράτσες γάτων. Κατάγεται, όπως άλλωστε υποδηλώνει το όνομά της, από την Περσία, το σημερινό δηλαδή Ιράν. Η εμφάνισή της διέφερε κατά πολύ από την Περσική γάτα που γνωρίζουμε σήμερα. Εκατοντάδες χρόνια επιλεκτικής αναπαραγωγής από εκτροφείς του είδους, δημιούργησαν μια γάτα πιο κοντόχοντρη και με πολύ κοντότερη μουσούδα.
Από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, έφτασε στην Ευρώπη τον 16ο αιώνα και από τότε έχει κερδίσει τις καρδιές πολλών ανθρώπων. Η Περσική γάτα, θεωρείται σήμερα η δημοφιλέστερη κατοικίδια γάτα στον κόσμο!
tn_black_covertn_kittenstn_persian_close

Εμφάνιση

Είναι γάτα μετρίου προς μεγάλου μεγέθους. Έχει μεγάλο, πλατύ και στρογγυλό κεφάλι και υπερβολικά κοντή, σχεδόν επίπεδη μουσούδα. Τα πόδια της είναι κοντά αλλά χοντροκόκαλα για να στηρίζουν το πλατύ, στιβαρό κορμί της. Τα αυτιά είναι μικρά και στρογγυλά, τοποθετημένα χαμηλά στο κεφάλι, σε μεγάλη απόσταση το ένα από το άλλο. Τα μάτια είναι μεγάλα, στρογγυλά, λαμπερά και πολύ εκφραστικά. Το χρώμα τους είναι καθορισμένο και συνδέεται άμεσα με το χρώμα του τριχώματος. Μπορεί να είναι μαύρα, πράσινα, μπλε ή ακόμα να έχουν το χρώμα του χαλκού!
Έχει πάρα πολύ μακρύ, χοντρό και πυκνό τρίχωμα. Το τρίχωμα μπορεί να έχει οποιοδήποτε χρώμα ή μοτίβο χρωμάτων. Μπορεί να είναι μονόχρωμο άσπρο, μαύρο, κρεμ, γκρίζο-μπλε και πιο σπάνια καφέ-λιλά και σοκολατί. Όλες οι μονόχρωμες Περσικές έχουν πανέμορφα χάλκινα μάτια, εκτός από την άσπρη μονόχρωμη που μπορεί να έχει και μπλε ή ακόμα και ένα μπλε και ένα χάλκινο μάτι!
tn_solid_browntn_white_persiantn_black_persian
Μπορεί επίσης να έχουν ελαφριά χρυσαφένια ή ασημένια απόχρωση - στην περίπτωση αυτή, τα μάτια έχουν χρώμα βαθύ πράσινο ή πράσινο-μπλε -,
tn_SHADED SILVERtn_silvertn_Chinchila
να είναι δίχρωμες,
tn_bicolor2bicolor1
ή να είναι μονόχρωμες με διαφορετικό χρώμα στα άκρα (μουσούδα, ουρά, πόδια) όπως σοκολατί, γκρίζο, κρεμ, πορτοκαλοκόκκινο και πολλά άλλα.
tn_point_persian2point_persian
Εκτός από τα παραπάνω, η Περσική γάτα υπάρχει και σε άλλα χρώματα τα οποία συνδυάζονται με μοτίβα όπως ρίγες, σημάδια και σπιράλ σχηματισμούς αλλά και ακανόνιστα σχήματα.
tn_tabby_persiantn_particolortn_shaded


Για τους σχολαστικούς...


Υπάρχει ένας σημαντικός διαχωρισμός στην εμφάνιση των Περσικών γάτων και αφορά το πρόσωπο. 


Το πρόσωπο μπορεί να είναι το «παραδοσιακό» στρογγυλό κεφάλι, παχουλά μάγουλα και επίπεδο πρόσωπο από το μέτωπο μέχρι το πηγούνι (traditional doll face). 


persian_traditionaldoll.jpg 


Η επιλεκτική αναπαραγωγή, οδήγησε το είδος αυτό στα άκρα, δημιουργώντας μια γάτα πανομοιότυπη με την traditional doll face, με τη διαφορά ότι η μύτη είναι προς τα πάνω, μεταξύ των ματιών και συνεπώς με όλα τα προβλήματα υγείας που αυτό συνεπάγεται- αναπνευστικά κυρίως-(extreme face).


persian_extreme.jpg 


Το traditional doll face και το extreme face, προορίζεται για όσους θα εγγράψουν τη γάτα τους σε διαγωνισμούς.


Από την άλλη, το πρόσωπο μπορεί να έχει πιο «απαλά» χαρακτηριστικά. Η γάτα έχει και πάλι στρογγυλό κεφάλι και παχουλά μάγουλα, απλά το πρόσωπο δεν είναι τόσο επίπεδο, εώς και καθόλου (doll face). Πολλοί προτιμούν αυτό το είδος της γάτας, καθώς δεν έχει αναπνευστικά προβλήματα και δεν δακρύζει όσο η traditional doll face και η extreme face.

persian_dollface.jpg


ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
Η γλυκιά και τρυφερή προσωπικότητα της Περσικής γάτας την καθιστά τη νούμερο ένα επιλογή για τους λάτρεις του είδους. Το ευγενικό και ήρεμο ταμπεραμέντο της, της επιτρέπουν να προσαρμόζεται εύκολα σε ένα νέο περιβάλλον. Εφόσον νιώσει άνετα και ασφαλής στο νέο της σπίτι, γρήγορα γίνεται μέρος της οικογένειας.
Είναι γάτα της συνήθειας και προτιμά να περιβάλλεται από ατμόσφαιρα γαλήνης, ηρεμίας και ασφάλειας. Εντούτοις, με αγάπη και συνεχή επιβεβαίωση από την οικογένειά της, μπορεί εύκολα να προσαρμοστεί ακόμα και στα πιο θορυβώδη σπιτικά.
Είναι ιδιαίτερα επικοινωνιακό ζώο. Έχει σιγανή και μελωδική φωνή, πολύ ευχάριστη στο άκουσμα και τα μεγάλα μάτια της είναι πολύ εκφραστικά.
Είναι παιχνιδιάρα αλλά ποτέ απαιτητική, της αρέσει να ποζάρει και να ξαπλώνει με τις ώρες στο περβάζι του παραθύρου ή στην αγαπημένη της καρέκλα παρακολουθώντας τα γεγονότα που εκτυλίσσονται γύρω της.
Ανταποκρίνεται με θέρμη στην ανθρώπινη επαφή και απολαμβάνει τα χάδια. Αποτελεί μια συνεχή πηγή ευχαρίστησης και χαράς για τους ιδιοκτήτες της με τους οποίους αναπτύσσει στενές, τρυφερές σχέσεις.
Η απολαυστική και ήρεμη προσωπικότητά της την καθιστά ιδανική γάτα για όλες τις ηλικίες.
ΦΡΟΝΤΙΔΑ
Το τρίχωμα της Περσικής γάτας είναι ιδιαίτερα μακρύ και πυκνό και συνεπώς χρειάζεται φροντίδα και περιποίηση. Για να διατηρήσετε το τρίχωμα σε άριστη κατάσταση, πρέπει να κάνετε περιστασιακά τη γάτα μπάνιο – περίπου μια φορά το μήνα -, αφότου την χτενίσετε πρώτα, έπειτα να τη στεγνώνετε προσεκτικά και να τη χτενίσετε και πάλι.
Εκτός από το τακτικό μπάνιο, το καθημερινό κτένισμα είναι επίσης απαραίτητο για την αποφυγή δημιουργίας κόμπων, τη μείωση της τριχόπτωσης και την κατάποση μεγάλης ποσότητας τριχών από τη γάτα.
Το τρίχωμα χρειάζεται επίσης προστασία από παράσιτα όπως ψύλλους και τσιμπούρια, ειδικά αν η γάτα έχει πρόσβαση σε εξωτερικό χώρο.
Τα μάτια χρειάζεται να ελέγχονται επί τακτικής βάσης για τυχόν προβλήματα, λόγω του ότι μερικές γάτες δυσκολεύονται να τα διατηρήσουν καθαρά. Λόγω του μεγέθους των ματιών, είναι φυσικό να δακρύζουν, οπότε είναι καλό να καθαρίζονται καθημερινά.
Η κατασκευή και ο αγαθός και άκακος χαρακτήρας της Περσικής γάτας, την καθιστά ανυπεράσπιστη στην αστική ζωή. Αν σκοπεύετε να αποκτήσετε μια Περσική, να έχετε υπόψη σας ότι είναι βασικά γάτα σπιτιού. Μην νιώσετε ότι της στερείτε την ελευθερία της αν τη έχετε στο σπίτι. Σε αντίθεση με τις άλλες γάτες, δεν έχει την επιθυμία να κάνει βόλτες στην αυλή και να εξερευνά τη φύση, αλλά προτιμά την ηρεμία του σπιτιού.

ΥΓΕΙΑ

Είναι επιρρεπής σε μια γενετική ασθένεια η οποία προκαλεί νεφρική ανεπάρκεια και λόγω της μορφολογίας της παρουσιάζει προβλήματα στα μάτια και το αναπνευστικό σύστημα.
Οι εκτροφείς της Περσικής γάτας έχουν τα τελευταία χρόνια αφοσιωθεί στην εκτροφή υγιών γάτων. Η τελευταία τεχνολογία επιτρέπει τη διάγνωση κληρονομικών ασθενειών και διασφαλίζει τη σταδιακή εξάλειψή τους μέσω της επιλεκτικής αναπαραγωγής.

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΖΩΗΣ

10 – 18 χρόνια.




Κοινά Είδη Ψαριών


   Κοινά Είδη Ψαριών ΧΡΥΣΟΨΑΡΑ
     Τα χρυσόψαρα είναι τα πιο κοινά είδη ψαριών για ενυδρεία γλυκού νερού. Είναι φτηνά στην αγορά και μπορούν να προσαρμοστούν σε ποικίλο περιβάλλον. Τα ψάρια αυτά είναι κινέζικης καταγωγής και σε κάποιες περιόδους οι άνθρωποι εκτός της βασιλικής αυτοκρατορίας δεν επιτρεπόταν να κατέχουν κάποια συγκεκριμένα είδη αυτών. Αυτά τα ψάρια χρειάζονται μεγάλη ποσότητα νερού προκειμένου να είναι υγιή. Αυτό συμβαίνει διότι τα χρυσόψαρα αποβάλλουν ένα μεγάλο ποσοστό άχρηστων ουσιών από τα βράγχιά και το έντερό τους. Αυτή η συσσώρευση ουσιών είναι ο νούμερο ένα λόγος για τον οποίο τα χρυσόψαρα που ζουν σε μικρές γυάλες πεθαίνουν ξαφνικά. Παρόλο που είναι σχετικά ανθεκτικά ψάρια, δεν μπορούν να επιβιώσουν σε απότομες αλλαγές θερμοκρασίας. Επίσης, ευδοκιμούν σε υπεριώδη ακτινοβολία η οποία τους επιτρέπει να έχουν παραγωγή χρωστικής που κάνει το χρωματισμό τους ποιο φωτεινό. Αν μείνουν σε σκοτεινό περιβάλλον για πολύ καιρό θα χάσουν το χρώμα τους.
      NEON 
     Είναι μικρά είδη ψαριών που ευδοκιμούν στην Αφρική, στην Κεντρική και Νότια Αμερική. Τα νέον ψάρια χαρακτηρίζονται από τα φωτεινά και έντονα χρώματά τους που είναι ανοιχτό μπλε, ασημί - λευκό και με μια ιριδίζουσα μπλε οριζόντια γραμμή στο πλάι τους. Είναι καλύτερο να τα έχετε σε γκρουπ των πέντε ή παραπάνω γιατί είναι επιρρεπή στο να γίνουν αντικοινωνικά αν μείνουν μόνα. Μπορούν να ζήσουν πολύ καιρό και κάποιες φορές ακόμα και δέκα χρόνια. 
      ΑΓΓΕΛΟΨΑΡΑ
     Τα αγγελόψαρα του γλυκού νερού είναι μέρος του γένους πτερόφιλουμ (pterophyllum) και ευδοκιμούν στον Ορινόκο ποταμό, στον ποταμό του Αμαζονίου και στον Εσέκουιμπο ποταμό της Νότιας Αμερικής. Το σχήμα τους είναι τριγωνικό και φέρουν πολύ εξογκωμένα πτερύγια. Έχουν οριζόντιες γραμμές στο σώμα τους που τους δίνει καμουφλάζ μέσα σε έναν υδρόβιο τόπο. Τα αγγελόψαρα είναι επιθετικά ψάρια και μπορεί κάποιες φορές να τραφούν με μικρότερα ψάρια μέσα στο ενυδρείο αν δεν τρέφονται σωστά. 


πηγή:http://www.webpet.gr/


Διαβάστε περισσότερα...
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
Your domain(s): Enter each address on a new line (Maximum 10)
 
(eg. iwebtool.com)    
 

Powered by iWEBTOOL

Σκυλάκι μαζί με κουνελάκια!

Σκυλάκι μαζί με κουνελάκια!