Ελληνική Χελώνα - Greek Turtle

Η χελώνα είναι από τα πιο αρχαία ζώα που υπάρχουν στη γη, αφού θεωρείται απόγονος του δεινοσαύρου. Εδώ θα μιλήσουμε για τις χερσαίες χελώνες και συγκεκριμένα για την Ελληνική χελώνα, που υπάρχει στην χώρα μας (μαζί με άλλα δύο είδη). Πρέπει να σημειώσουμε ότι το όνομά της οφείλεται στα σχέδια του καβουκιού της και όχι στην γεωγραφική περιοχή. Αυτό το όμορφο είδος χελώνας είναι ευγενικό και έχει περίεργο χαρακτήρα. Είναι ήρεμη, ευαίσθητη και δεν της αρέσουν οι παρενοχλήσεις από άλλα ζώα. Είναι ενεργητική, όσο γίνεται για χελώνα, ιδιαίτερα νωρίς το πρωί και αργά το απόγευμα, ενώ τις άλλες ώρες που θέλει να ξεκουραστεί κρύβεται για να μην την ενοχλήσει κανείς. Ζει σε εύκρατα και τροπικά κλίματα, πέφτει σε χειμερία νάρκη το χειμώνα και δραστηριοποιείται το καλοκαίρι όπου και αναπαράγεται (γεννά 2-12 αβγά). Τα χαρακτηριστικά της, όπως όλων των χελωνών, είναι το καβούκι της, που την προστατεύει από κινδύνους, η σαρκώδη γλώσσα της και η απουσία των δοντιών.
Η χελωνίτσα μας, έχει πολύ ανεπτυγμένη την όσφρηση και την όραση. Είναι χορτοφάγο άτομο και κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες μπορεί να ζήσει και πάνω από εκατό χρόνια. Περίεργο είναι το πώς χρησιμοποιεί την θερμότητα του περιβάλλοντος για να ζεσταθεί η ίδια, μετακινούμενη από τον ήλιο στην σκιά και αντίστροφα. Ως κατοικίδιο η χελώνα είναι ένα ζωάκι πολύ καλό με μόνη απαίτηση την καθαριότητα του χώρου του και την ύπαρξη πόσιμου νερού. Ποτέ δεν πρέπει να την ταΐζουμε φρούτα γιατί την “πιάνει” το στομαχάκι της.
Πολλές φορές την μπερδεύουν με την μεσογειακή χελώνα, αλλά αν τις δεις προσεχτικά θα δεις ότι διαφέρουν σε διάφορα σημεία. Έχει μήκος περίπου 25 εκατοστά με μοναδικό της χαρακτηριστικό ένα μεγάλο κωνικό κομμάτι στον κάθε μηρό. Το καβούκι της έχει σχήμα θόλου, με χρώματα, κίτρινό, μαύρο-γκρι, καφέ με μαύρα σημάδια.
Δυστυχώς όταν μεγαλώσει ο μοναδικός εχθρός του είναι ο άνθρωπος, κυρίως λόγω του παράνομου εμπορίου της ως κατοικίδιο ζώο. Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος, είναι η προστασία της από την Ελληνική και Ευρωπαϊκή νομοθεσία (Σύμβαση της Βέρνης, από το CITES, από το Προεδρικό Διάταγμα 67/1981, τον Ευρωπαϊκό κόκκινο κατάλογο και της Κοινοτικής Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992), όπου η σύλληψη και η θανάτωσή της τιμωρείται αυστηρά.


πηγή:http://www.webpet.gr/